لطفا منتظر باشید ...
مسائل متفرّقه زناشويى
(س 1349) اگر مردى با اشتغال همسر خود راضى بوده و اجازه داده، امّا پس از طىمراحل اشتغال بگويد كه راضى نيستم، آيا اين حق را دارد و يا وقتى اجازه داد، بايد
نسبت به همه پيامدهاى آن پايبند باشد؟ و آيا بين كار موقت و هميشگى تفاوتى هست؟ و
آيا استخدام به وسيله اشخاص حقيقى و يا حقوقى، خصوصاً دولتى، تفاوتى وجود دارد؟ و
بين كارى كه حقّ شوهر را از بين مى برد يا نه، فرقى هست؟
ج ـ منع زوج از اشتغال زوجه با فرض اجازه قبلى، مانعى ندارد; امّا اگر مستلزم
خساراتى در اين زمينه است، در صورتى كه زوج متوجه بوده كه منع بعدى مستلزم خسارت
است، ضامن خسارت است، چون اوست كه با اجازه قبلى خود، چنين خساراتى را به زوجه وارد
ساخته است. 28/10/75
(س 1350) شخصى به قصد ازدواج و اجراى صيغه عقد، مقدارى زيورآلات طلا و البسه جات
و... با انتخاب و ميل نامزد خود از بازار خريدارى مى كند و اين وسايل نيز طى مراسمى
به شخص عروس اعطا مى شود كه نتيجه اين مراسم نشانه عملى شدن اين ازدواج است، اگرچه
هنوز عقد خوانده نشده است; ليكن از طرف عروس (به خاطر بر هم زدن ازدواج) شروط و
مواردى مطرح مى شود كه نشانه بارز كارشكنى در عقد است، در حالى كه هيچ كدام از
آنها، قبلاً مطرح نشده بود كه پس از آن، دختر رسماً از ازدواج سرپيچى مى كند. با
اين توضيحات تكليف هزينه هايى كه خانواده پسر انجام داده اند، چه مى شود؟
ج ـ آنچه از عين وسايل و لوازم و غير آن باقى است، پسر مى تواند برگرداند، چون
اگر هبه باشد، به خاطر رَحِم نبودن متهّب، رجوع جايز و قابل فسخ است; و اگر تنها
اباحه تصرّف هم بوده كه جواز رجوع در آن واضح است و امّا آنچه كه از بين رفته و
مصرف شده، كسى ضامن آن نيست، چون با تسليط مجّانى و اباحه از طرف شخص بوده است.
24/10/73
(س 1351) منظور از اجرت المثل در نكاح چيست و چه مواردى را شامل است؟
ج ـ اصولاً اجرت المثل به نكاح اختصاص ندارد، بلكه براى هر كارى كه صاحب كار
راضى بوده و كارگر هم قصد تبرّع نداشته، ولى اجرت و مزد تعيين نشده، اجرت المثل
مصداق پيدا مى كند، و در نكاح بما هو نكاح مسئله كار مطرح نيست. آرى، چون كار كردن
زن در خانه از وظايف او نيست و اگر در كارش قصد گرفتن اجرت داشته باشد و به شوهر هم
تذكر دهد و شوهر راضى باشد، و اجرت را تعيين ننموده باشند، اجرت المثل را طلبكار
است، و اگر معيّن نموده باشند، همان اجرت متعيّن را طلبكار است. 28/8/71
(س 1352) تكليف حقوق زن در آنچه كه در زندگى مشترك با شوهر (غير از مَهريّه و
جهيزيّه) به دست مى آيد، چيست؟
ج ـ اگر قصد تبرّع احراز نشود، به حكم حرمت عمل، مستحقّ اجرت المثل است; كما
اينكه اگر اموالى داشته و به زوج هبه ننموده، در سود آنها از باب شركت سهيم است.
16/2/76
(س 1353) اگر مرد هنگام نزديكى با همسر خود، چهره زنى را كه قبلاً در خيابان
ديده در ذهنش بگذراند، چه نوع آثارى (وضعاً و تكليفاً) بر عمل مقاربت مرد با همسر
قانونى اش مى گذارد؟
ج ـ به نظر آوردن چهره زن بيگانه به هنگام نزديكى، كراهت شديده و احتمال اثر سوء
دارد، و بايد پرهيز نمود كه مبادا در روحيه و صفات و خصوصيات فرزند اثر بگذارد.
21/10/71
(س 1354) آيا مى توان همسر خود را به دليل بدزبانى تنبيه بدنى نمود؟
ج ـ تنبيه بدنى كه موجب اذيت و آزار شود، حرام است; مگر از راه نهى از منكر و
فساد، كه آن هم داراى شرايطى است. 14/12/74
(س 1355) آيا جايز است در زندگى زناشويى، گاهى اوقات با همسرم به خشونت برخورد
نمايم؟
ج ـ اِعمال خشونت با زن، كه ريحانه است نه قهرمانه، مخصوصاً همسر كه وسيله آرامش
و شريك زندگى است، بايد ترك گردد. 16/11/74
