(س 2003) معيار تشخيص گناهان كبيره از صغيره چيست؟ ج ـ براى تشخيص كبيره بودن گناه چهار راه وجود دارد: 1. تصريح به كبيره بودن در روايات; 2. وعيد به عذاب و عقاب بر آن در كتاب و سنّت، چه با صراحت و چه به غير آن; 3. در اخبار و احاديث گناهِ بزرگ تر شمرده شود، از گناهى كه كبيره مى باشد; 4. متشرّعه با برداشتهاى خود از اسلام، گناهى را عظيم بدانند. 22/8/72 (س 2004) در برخى از مساجد صداى بلندگوها را به حدّى بلند مى كنند كه تا چند محله دورتر صداى سخنرانيها و عزاداريها شنيده مى شود، در صورتى كه بعضى از اهالى ساكن در محل، معترض و ناراضى هستند، آيا اين كار صحيح است؟ آيا در مورد نماز يا ادعيه كه صبح زود برپا مى شود، صداى بلندگوها اشكال دارد؟ ج ـ صداى بلندگوى مساجد و تكايا در هنگام ايراد سخنرانى و مداحى و غير آن از امور مذهبى نبايد به بيرون مسجد و تكيه برسد، به علاوه كه انصاف نيز همين امر را اقتضا مى نمايد. آرى، رسيدن صداى اذان در وقت اداى فريضه، مانعى ندارد، بلكه به عنوان حفظ شعاير مذهبى در بعضى از مواقع، واجب است. 4/12/74 (س 2005) آيا خواب حجّت شرعى است يا نه؟ و خوابهايى كه در باره ائمّه معصومين(عليهم السلام)ديده مى شود، آيا معتبر و مورد اعتماد است يا نه؟ ج ـ خواب، مورد اعتماد و اعتنا نيست; مخصوصاً اگر زياد خواب ببينند، آن هم خوابهاى مختلف و گوناگون. 6/11/74 (س 2006) عمل جرّاحى پلاستيكى بينى كه بعضى از آقايان يا خانمها به منظور زيبايى انجام مى دهند، چه حكمى دارد؟ ج ـ اين گونه اعمال فى حدّ نفسه، مانعى ندارد. 3/5/75 (س 2007) در موارد تزاحم اهم و مهم، تشخيص اهم در حكم و موضوع به عهده كيست؟ ج ـ تشخيص مصداق در تزاحم اهم و مهم، به عهده خود مكلّف است; ليكن تشخيص اهم و مهم در عنوان كلّى با فقيه است. 29/3/75 (س 2008) حكم كسب علوم دينى براى جوانان با استعدادى كه به علوم دينى نيز علاقه مند هستند، چيست؟ ج ـ هر جوانى كه حوزه و روحانيت را شناخته و درك كرده باشد كه اساس در حوزه هاى علميه و شيوه سلف صالح، بر زهد و بى اعتنايى به دنيا و جهات مادّى است، و خود را براى تحمّل مشكلات فراوان مادّى كه متوجه خود و خانواده اش مى شود، آماده نموده، و مطمئن است كه بعد از ورود، از اوضاع خود و ديگران گله و شكايت نمى نمايد، ورود اين گونه افراد در حوزه ها بسيار مطلوب و براى حفظ و دائع قرآن و اهل بيت ـ صلوات الله عليهم اجمعين ـ لازم و نبايد ترك گردد، كه ترك آن پشت كردن به حفظ و احياى آثار اسلام و فقه جعفرى است; و ناگفته نماند كه اگر از جهات اقتصادى زمان حال و آينده اش تأمين شده و بقيّه مشكلات را هم مطلّع باشد، او مانند افراد قِسم اول بايد به حوزه هاى علميه كه پربارترين مركز علمى همراه با تقوا در جهان مى باشد خود را رسانده و از مظاهر رحمت الهى بهره وافى ببرد. 20/6/74 (س 2009) اگر طلبه اى بين دروس حوزه علميه و دانشگاه جمع نمود، آيا اين عمل تعرّب بعدالهجرة و فسق آور است يا خير؟ و اگر به طور كلّى دروس حوزه را كنار گذاشت و مشغول دروس دانشگاه شد، چطور؟ ج ـ رفتن به دانشگاهها، براى همگان به عنوان تحصيل علم، عملى مطلوب و پسنديده است، و در اين جهت فرقى بين روحانيون والامقام و فرزندان عزيز ديگر نيست. آرى، اگر طلبه اى چندين سال در حوزه ها مشغول تحصيل بوده و داراى استعداد فوق العاده و براى زندگى هم مشكلات ندارد و آينده خود را هم روشن مى بيند و جاى او در دانشگاه خالى نيست، يعنى كار او را محصل ديگرى مى تواند انجام دهد و بعد هم مثل او مفيد باشد، براى چنين افرادى سزاوار، بلكه لازم است در حوزه هاى علميه بمانند و حافظ آثار اهل بيت ـ صلوات الله عليهم اجمعين ـ گردند. 3/8/69 (س 2010) كسى كه بدون اذن دخول، وارد حرم يكى از امامان شده، آيا معصيت كرده است؟ ج ـ وارد حرم امام شدن، بدون اذن دخول، جايز است، امّا ترك آداب شده است.(س 2011) اينكه در بين مردم معروف است كه مى گويند بازديد، مثل جواب سلام واجب است، آيا صحيح است؟ ج ـ بازديد كردن، بر همه كس واجب نيست، بلكه حكم نسبت به افراد مختلف تغيير مى كند و احكام خمسه (واجب، حرام، مستحب، مكروه و مباح) بر آن جارى مى گردد.(س 2012) اگر كسى طلب قرائت فاتحه كند و كسانى كه مى شنوند، سوره حمد را نخوانند، آيا معصيت كرده اند؟ ج ـ اگر كسى طلب فاتحه كند و انسان خواندن سوره حمد را ترك كند، «ترك اولايى» كرده است، امّا اگر فقط مخصوص ايشان در مجلس، فاتحه طلبيده باشند و دعوت كننده مى خواسته فاتحه خوانده شود و تصرّفى در مال غير هم محقّق شود، در اين صورت براى اينكه مرتكب حرامى نشده باشد، لازم است فاتحه بخواند.(س 2013) سوراخ كردن گوش يا بينى براى به كار بردن گوشواره يا وسايل زينتى ديگر، چه حكمى دارد؟ ج ـ سوراخ كردن گوش و بينى براى موارد مرقوم در سؤال، در بدن طفل اگر مصلحت باشد، ضرر ندارد; و در بدن مكلّف بدون رضايت او، جايز نيست. 30/3/76 (س 2014) بعضى از افراد بر اثر ابتلاى به بيماريهاى مسرى فوت مى نمايند، به طورى كه ميكروب و يا ويروس آن حتّى با سوزاندن البسه آلوده از بين نمى رود، حال با عنايت به اينكه نوع بيمارى متوفّا براى متصديان تغسيل و تكفين روشن نيست و استفاده از لباس اموات علاوه برمنع صريح قانونى ممكن است باعث شيوع بيمارى در جامعه و ابتلاى سايرين گردد، لطفاً نظر مبارك را در مورد استفاده از لباس اموات توسط افراد ديگر مرقوم فرماييد.ج ـ با توجه به منع قانونى لازم است در مورد لباسهاى ميّت همان گونه كه قانون گفته عمل نمايند و از آن استفاده ننمايند، و بر همگان واجب است جلوى سرايت بيماريهاى مسرى به جامعه و افراد را، به هر نحو ممكن بگيرند، و وجوب آن از چنان اهميت بالايى برخوردار است كه احتمال سرايت هم متنجّز و قابل اعتناست. 12/7/75 (س 2015) در بيشتر مناطق مرسوم است كه كسى كه مى خواهد به مسافرت برود يا كارى انجام دهد، اگر كسى عطسه كند بايد از آن كار منصرف شود و آن كار را انجام ندهد، آيا اين واقعيت دارد؟ ج ـ هر چند عطسه، فى حدّ نفسه، خوب، مبارك و نعمت خداوندى است، ليكن چون زبان به بدى و شومى اش زده شده، موافقت يا مخالفت به اين تفأل به شرّ و بدى هر چند نادرست است، ليكن به تصميم و اراده و برنامه هاى زندگى و روحى انسان بستگى دارد. 7/9/75 (س 2016) اين جانب دچار مشكل فراموشى شده ام به طورى كه ركعتهاى نماز را فراموش مى كنم، و در باره چيزى كه مى خواهم صحبت نمايم، كلامم را فراموش مى كنم، و همه مرا طرد مى كنند و من خجالت مى كشم، چه كنم؟ ج ـ كمى حافظه عيب نيست و انسانها در خلقت و صفات روحى و قدرت مغزى مختلف هستند، و نبايد انسان از اين گونه امور كه مربوط به خالق و آفريننده عالم و حكيم است ناراحت شود، و وظيفه هيچ گاه به زيادتر از مقدور تعلّق نمى گيرد. 6/1/76 (س 2017) براى رهايى از شيطان و توسل جستن به خداوند چه راههايى وجود دارد كه مى تواند خيلى مؤثر باشد و در نتيجه انسان را به درگاه خداوند بزرگ، نزديك تر سازد؟ ج ـ ترك محرّمات و انجام واجبات، بهترين راه براى نزديك شدن به درگاه خداوند متعال است. 8/4/75 (س 2018) اگر شخص فاسدالاخلاقى، از روى هرزگى به انسان سلام كند، آيا جوابش واجب است؟ ج ـ جواب چنين شخصى واجب نمى باشد، چون تحيّت نيست. 3/4/73
لطفا منتظر باشید ...
