لطفا منتظر باشید ...
استحاضه، حيض، نفاس
(س 234) اگر مستحاضه قليله بعد از گرفتن وضو، براى رفتن به نماز جمعه، مسافت نيمساعت را تا مكان نماز طى كند، آيا اين مدت جزو مقدمات نماز محسوب مى شود يا دوباره
بايد وضو بگيرد؟
ج ـ اگر خون تا هنگام خواندن نماز، بيرون نيايد، اشكال ندارد. 22/12/69
(س 235) شرط نزديكى با مستحاضه، انجام غسل است؟ آيا مستحاضه قليله هم بايد غسل
نمايد، يا وضو كافى است؟
ج ـ در مستحاضه قليله، غسل واجب نيست و براى نمازهايش وضو كفايت مى كند، و وضو،
شرط جواز مجامعت نيست. فقط در مستحاضه متوسطه و كثيره، غسل شرط جواز مجامعت است.
14/4/74
(س 236) اخيراً برخى از پزشكان، با تجويز قرصهايى مخصوص براى بانوانى كه به سنّ
يائسگى رسيده اند، عادت ماهيانه آنان را به نحوى تنظيم مى كنند كه مثل قبل از
يائسگى، در هر ماه در تاريخ معيّن و به مدت معيّن خون مى بينند. به عبارت ديگر،
براى جلوگيرى از مشكلات و بيماريهايى كه قطع عادت ماهيانه براى بانوان پيش مى آورد،
عادت ماهانه را استمرار مى دهند. چنين خونى از نظر شرعى حكم حيض را دارد يا
استحاضه؟
ج ـ در فرض مزبور، شرعاً محكوم به استحاضه است و احكام آن را دارد.
5/5/75
(س 237) با توجه به استفاده از قرص و مدت زمان حيض كه در تاريخ معيّن هفت روز
بوده است، عمل بستن لوله رَحِم را انجام داده ام. بعد از عمل مذكور، در تاريخ معيّن
عادت ماهيانه شروع شد، ولى از هفت روز بيشتر شد و حدود دوازده روز ادامه پيدا كرد.
آيا اضافه مدت كه پنج روز است، محكوم به استحاضه است يا خونريزى قروح و جروح عمل؟
ج ـ مدت زمان بيش از عادت هميشگى، حكم استحاضه را دارد و بايد به دستور آن عمل
شود. 26/10/75
(س 238) قبل از عادت ماهانه، آبى از رَحِم من خارج مى شود كه زرد رنگ و بدون
سوزش است و حتّى با داخل كردن پنبه در رَحِم نيز هيچ چيز به پنبه برخورد نمى كند كه
حاكى از خون باشد و بعد از روز پنجم عادتِ ماهانه و قطع خونريزى، همين برنامه تكرار
مى شود. آيا اين آب را بايد جزو عادت ماهانه قرار داد؟ به علاوه، بعد از روز پنجم و
قطع عادت، بنده چون خود را پاك نمى دانستم، نمازهايم را نمى خواندم. با توجه به
اينكه بعضى اوقات روز پنجم و گاهى روز هفتم پاك مى شوم، آيا نمازهايم قضا دارد؟ و
آيا قبل از عادت كه اين آب مى آيد نزديكى با شوهر، جايز است؟
ج ـ اگر در خون بودن آن آب و مايعْ شك باشد، محكوم به طهارت است و هيچ اثرى از
آثار خونها بر آن بار نمى شود، و اگر محرز شود كه خون و قبل از عادت است، استحاضه
است، و اگر بعد از زمان عادت خارج و تا ده روز قطع مى شود، محكوم به حيض است، وگرنه
اگر از ده روز تجاوز نمايد، آنچه كه بعد از عادت است، محكوم به استحاضه است، و در
مورد آميزش قبل از عادت، حكمش از مسائل قبل روشن مى شود; زيرا اگر در خون بودن آن
شك باشد، هيچ اثرى بر آن بار نمى شود و بود و نبودش مساوى است، و اگر خون باشد، چون
استحاضه قليله است، آميزش در آن زمان مانعى ندارد، و در مورد مسئله عادت، كه بعضى
از ماهها پنج روز و بعضى از ماهها هفت روز است، همه آن خونها محكوم به حيض است و به
طور كلّى، هر گاه خون حيض از ده روز تجاوز نكند، همه آنها حيض است. 30/3/74
(س 239) طبق مسئله 443 از رساله امام(ره)، شب دوم و سوم حتماً بايد خون زن قطع
نشود تا حيض محسوب گردد و لازم نيست شب اول و چهارم را خون ببيند; ولى بعضى از
خانمها ادعا مى كنند كه مطمئن هستند كه خونشان حيض است، ولى بر اثر خوردن قرص، شب
دوم و سوم، خون حيض نمى بينند. حكم اين خانمها چيست؟
ج ـ در حيض، مشاهده سه روز متوالى و پى در پى خون، شرط است و اگر كمتر باشد، حيض
نيست. 30/4/69
(س 240) خانمى در طول ماه رمضان براى جلوگيرى از عادت ماهانه، از قرص ضد باردارى
استفاده مى كند و همراه با خوردن قرص، سه روز پشت سر هم، مقدار خيلى كم، لكه هايى
مى بيند و بعد از ماه مبارك رمضان، قرص خوردن را قطع مى كند و خون حيض مى بيند. آيا
لكه هاى قبلى ملحق به خون حيض است؟ آيا اين سه روز حيض است يا نه؟
ج ـ در صورتى كه در آن سه روز، موالات و پى در پى بودن حيض، محفوظ مانده و خون
هيچ قطع نشده است، آن سه روز هم حيض است; امّا اگر در هر روزى مقدارى كم، لكه خون
ديده است، حيض نيست. 30/4/69
(س 241) زنى بعضى از ماهها روز پنجم و بعضى از ماهها روز هفتم پاك مى شود. اگر
در روز پنجم خونش قطع شود، آيا بايد تا روز هفتم صبر نمايد، يا اينكه بلافاصله غسل
كند؟ (با توجه به اينكه بعضى وقتها غسل كرده و اتفاقى نيفتاده، و بعضى وقتها غسل
كرده و بعد از غسل، دوباره خون ديده است).ج ـ بايد بعد از روز پنجم، امتحان و اختبار كند. اگر مطمئن شد كه خون (ولو در
رَحِم) وجود ندارد، بايد غسل نمايد، و اگر خون آمد، دو مرتبه بايد غسل كند، و ايام
پاكى در وسط هم محكوم به حيض است. 30/3/74
(س 242) زنى كه در حين نزديكى با شوهر، در غير ايامى كه حيض مى بيند (مثلاً ده
روز بعد از اينكه ايام حيض او تمام شده است، يا هنوز حائض نشده)، خونى مى بيند كه
صفات خون حيض را دارد، حكم آن خون چيست؟ آيا امكان دارد كه هنگام نزديكى، خون به
جهت زخم يا جراحت به وجود آمده باشد؟ چنانچه حيض باشد، حكم كفّاره و غيره چيست؟
ج ـ اگر خروج خون در زمان عادت باشد و بداند كه سه روز متوالى هم خواهد آمد،
محكوم به حيض است، وگرنه چون مشكوك است كه خون زخم است يا استحاضه، محكوم به
استحاضه است، و كفّاره دخول در حال حيض (كه احتياط مستحب است)، منوط به علم قبلى
است; امّا اگر بعد از آميزش متوجه شود، قطعاً كفّاره ندارد. 2/9/75
(س 243) زنى عادت وقتيه ندارد، امّا در مورد اينكه صاحب عادت عدديه است نيز
ترديد دارد، به اين صورت كه مدت خون ديدن وى هفت روز است و از هفت تا ده روز،
ترشحاتى به رنگ زرد تيره مى بيند. گاهى نيز در فاصله روز هفتم و دهم، لكه خون مى
بيند. وظيفه وى چيست؟ (با توجه به اينكه عادت خويشان وى، بنا بر قول خودشان، هفت
روز است).ج ـ همه ترشحات و انواع خونهايى كه چند روز بعد از حيض بيرون مى آيد و از ده روز
تجاوز نمى كند (همچنان كه مفروض سؤال هم همين است)، محكوم به حيض است، و اگر از ده
روز تجاوز كرد به مسئله 481 «رساله توضيح المسائل» اين جانب مراجعه فرماييد.
2/1/76
(س 244) زنى بعد از سپرى شدن ايام عادت و پاك شدن، آب زرد رنگى مى بيند و شك
دارد كه خون است يا نه و نمى داند تا ده روز ادامه دارد يا نه. تكليف چيست؟
ج ـ اگر مطمئن است كه قبل از ده روز قطع مى شود، محكوم به حيض است; و اگر مطمئن
است كه از ده روز تجاوز مى كند، آنچه كه بعد از عادت خارج مى شود، محكوم به استحاضه
است; و اگر در تجاوز از ده روز شك دارد، ايام مشكوكه، ايام استظهار است.
8/3/76
(س 245) رفتن بانوان به حرم ائمه معصومين(عليهم السلام) به قصد زيارت، به هنگام
عادت ماهانه، آيا جايز است يا خير؟
ج ـ احتياط واجب در ترك است. 15/4/73
(س 246) منظور از حرم در اماكن متبرّكه و مزار ائمه اطهار(عليهم السلام) كه دخول
جُنُب و حائض در آن حرام است، چيست؟ آيا حرم امامزادگان هم مشمول اين حكم هست يا
خير؟
ج ـ منظور از حرم، اطراف ضريح و زير گنبد است، و شامل رواقها و صحنهايى كه مسجد
نيست، نمى شود و دخول به حرم امامزادگان، اگر مسجد نباشد، حرمت ندارد، هر چند كه
احترام حرم امامزادگان نيز مطلوب است. 4/3/76
(س 247) آيا قرآن خواندن، هنگامى كه زن داراى عذر شرعى (حيض) است، حرام است؟
ج ـ خواندن قرآن براى حائض و جنب، مكروه، امّا جايز است; ليكن خواندن حتّى يك
حرف از سوره هايى كه سجده واجب دارند، حرام است. 21/8/68
(س 248) اگر زنى در مسجد حيض شود، تكليف او چيست؟
ج ـ واجب است كه از مسجد خارج شود. 17/1/68
(س 249) آيا زن، پس از اتمام دوره قاعدگى و پيش از غسل حيض، مى تواند با شوهرش
همبستر شود؟
ج ـ هر چند حرمت ندارد، ليكن احتياط مستحب آن است كه تا غسل نكرده، از جماع با
او خوددارى شود. 8/11/75
(س 250) غسل بعد از سقط جنين چيست؟ آيا غسل نفاس است، يا اينكه ذى روح بودن جنين
براى تحقّق نفاس شرط است؟
ج ـ خونى كه بعد از سقط جنين ديده مى شود، غسل نفاس دارد، و ذى روح بودن جنين،
شرط تحقّق نفاس نيست. 18/11/74
(س 251) زنى كه سِزاريَن مى شود و بچه را از پهلوى او خارج مى كنند، خونى كه مى
بيند، نفاس است يا استحاضه؟
ج ـ خونى كه از مجراى طبيعى و به سبب ولادت بيرون مى آيد، محكوم به نفاس است، هر
چند طفل را با جرّاحى از پهلو خارج كرده باشند; و امّا خونى كه از محلِ عمل به
واسطه جرّاحى خارج مى شود، نفاس نيست. 5/3/76
