لطفا منتظر باشید ...
طريقه پاك كردن چيزهاى نجس
(س 108) اگر قرآن نجس شود و بدانيم كه اگر آن را بشوييم خراب مى شود، تكليفچيست؟
ج ـ در فرض سؤال، آب كشيدن ورق قرآن در صورتى كه نجس شده باشد، واجب است.
23/2/75
(س 109) اگر دهان به واسطه خون دهان يا نجاست بيرون از آن نجس شود، آيا با خوردن
آب كر يا جارى پاك مى شود؟
ج ـ دهان، محكوم به طهارت است. 17/4/74
(س 110) دندان مصنوعى اعم از ثابت و غيرثابت و نيز موادّى كه با آن دندان را پر
مى كنند، آيا جزء باطن است كه با ملاقات به نجاست نياز به تطهير ندارد، يا آنكه در
صورت ملاقات با خون يا غير آن بايد تطهير شود؟
ج ـ دندان مصنوعى تا زمانى كه در دهان قرار دارد، نجس نمى شود.
9/3/76
(س 111) شخصى كه تمام بدنش خيس است، اگر قسمتى از بدنش با نجاست برخورد كند، آيا
تمام بدنش نجس مى شود و بايد آن را آب بكشد يا اگر فقط محلِ برخورد را آب بكشد،
كافى است؟
ج ـ تمام بدن نجس نمى شود، لذا صرف آب كشيدن محلِ برخورد، كافى است; مگر اينكه
به واسطه رطوبت مسريّه به جاهاى ديگر بدن هم سرايت كرده باشد. 8/3/76
(س 112) اگر به واسطه زخمى كه در سر هست، تمام بدن نجس شود. آيا مى توان از گردن
به پايين را تطهير كرد؟
ج ـ آرى، چون در نجس شدن، سرايت لازم است، و بالاى گردن ـ هر چند نجس باشد ـ
امّا رطوبت مسريّه ندارد، چون مفروض در سؤال جايى است كه سر و گردن خشك است. 7/3/76
(س 113) در رساله توضيح المسائل حضرت عالى آمده: «اگر از شىء متنجّس عين نجس
ازاله شود، فقط رنگ آن باقى بماند و پاك نشود، در صورتى كه آن شىء پس از ازاله عين
نجس شسته شود، پاك مى گردد». چنانكه استحضار داريد، امروزه موادّ شيميايى سفيد
كننده اى (مانند وايتكس) در دسترس است كه حتّى رنگ نجاست را هم برطرف مى كند، آيا
لازم است رنگ نجاست هم با اين گونه مواد برطرف شود، يا آنكه حكم سابق به قوّت خود
باقى است؟
ج ـ حكم سابق به قوّت خود باقى است، چون رنگ باقى مانده از خون، خون نمى باشد، و
حكم به طهارت، مستند به عدم قدرت ازاله آن نيست تا با قدرت حاصله از كاربرد موادّ
شيميايى تغيير كند. 2/1/76
(س 114) آيا براى تطهير موى سر خانمها و نيز ريش آقايان نياز به فشار دادن ـ به
منظور خارج شدن غُساله ـ هست يا خير؟
ج ـ در تطهير موى سر و صورت نيازى به فشار دادن براى خروج غساله[16]نيست،
مگر اينكه مو زياد و پرپشت باشد، كه در اين صورت بايد فشار داد تا غساله خارج شود،
و در اين حكم فرقى بين آب قليل و كثير نيست. 7/3/76
(س 115) فرشى كه قسمتى از آن نجس شده، آيا بايد با آب كر يا آب جارى تطهير شود،
يا آنكه مى توان آن را به وسيله آب قليل هم تطهير نمود؟ در فرض دوم، طريقه آن را
بيان فرماييد.ج ـ در فرش خصوصيتى نيست و مى توان قسمت متنجّس را مثل بدن يا لباس با آب قليل
هم تطهير نمود، و اگر چيزى با بول نجس شود چنانچه يك مرتبه آب روى آن ريخته و از آن
جدا شود، در صورتى كه چيزى از بول در آن نمانده باشد، با ريختن يك مرتبه ديگر آب بر
آن، پاك مى شود، ولى در لباس و فرش و مانند اينها بايد بعد از هر دفعه آب ريختن
فشار دهند تا غساله آن بيرون آيد; و اگر چيزى با غير بول نجس شود، چنانچه بعد از
برطرف كردن نجاست يك مرتبه آب روى آن بريزند و از آن جدا شود، پاك مى گردد، نيز اگر
در دفعه اول كه آب روى آن مى ريزند، نجاست آن برطرف شود، پاك مى شود، ولى در هر
صورت لباس و فرش و مانند آن را بايد فشار دهند تا غساله آن بيرون آيد، چه با آب
قليل تطهير نمايند چه با آب جارى. 8/3/76
(س 116) در مثل لباس و فرش كه در طهارت آن مى فرماييد: «بايد فشار داد تا غساله
آن خارج گردد»، اگر كسى فشار دادن را ترك و لباس را آويزان كند يا بگذارد تا غساله
آن خود به خود خارج شود، طهارت آن چه حكمى دارد؟
ج ـ در تطهير شرط است كه مُعظم غساله با عَصْر (فشار دادن) يا هر عملى ديگر خارج
شود، لذا آويزان كردن لباس كفايت نمى كند. 7/3/76
(س 117) اگر موكتى كه به كف اتاقها مى چسبانند، نجس شود، آيا بايد آن را بكَنَد
و تطهير نمايند يا راه ديگرى براى تطهير آن وجود دارد؟
ج ـ نيازى به كندن نيست، بلكه بعد از برطرف كردن عين نجاست، اگر آب را با فشار
به وسيله شيلنگ روى آن بريزند و يا فشار دهند، به طورى كه آب درون آن خارج شود، پاك
مى شود و آن آبها هم چون غساله آب لوله و مخزنهاى بزرگ است پاك مى باشد و غساله آب
قليل نجس است. 1/7/78
(س 118) عين نجاستى كه قابل هضم نيست، مثل دانه خاكشير يا هسته يا پوست ميوه،
اگر بعد از آب كشيدن در كهنه بچه پيدا شود، خود كهنه پاك است يا نه؟
ج ـ چون ظاهرش پاك مى شود، سبب نجاست لباس نمى شود. 9/4/72
(س 119) زمينى كه با آجر يا سنگ مفروش شده، اگر با بول و غيره نجس شود، پس از
آنكه آب شيلنگ به آن وصل شد، آيا پاك مى گردد؟ آيا نياز است كه غساله آن جمع شود؟
تطهير زمين مذكور به وسيله آب قليل چگونه است؟
ج ـ به وسيله آب كر يا جارى پاك مى شود و نيازى به جمع كردن غساله نيست، و نيز
زمين مذكور با آب قليل هم پاك مى شود، ولى بايد به قدرى آب روى آن بريزند كه جارى
شود، و چنانچه آبى كه روى آن ريخته اند از سوراخى بيرون رود، همه زمين پاك مى شود،
و اگر بيرون نرود، محلّى كه در آن آب غساله جمع مى شود، نجس است و مى توان آن را به
اين صورت پاك كرد كه ابتدا آب غساله را به وسيله ظرف يا پارچه اى جمع نموده، سپس آب
پاكى روى آن بريزند و جمع كنند تا پاك شود. 8/3/76
(س 120) آيا براى پاك شدن موزائيك، آسفالت و سنگى كه با بول نجس شده، ابتدا بايد
آنها را خيس كرد تا آفتاب بر آن بتابد تا بعد خشك گردد؟
ج ـ هرگاه خورشيد رطوبت آن را خشك كند، پاك مى شود. 17/4/74
(س 121) اگر آفتاب بر در و ديوارى كه نجس شده بتابد، آيا آنها را پاك مى كند يا
نه؟
ج ـ اگر با تابش آفتاب خشك شود پاك مى شود، با اين شرط كه هنگام تابش آفتاب ـ
ولو با ريختن آب ـ تر باشد. 14/5/69
(س 122) در باره مسئله 848 رساله توضيح المسائل حضرت عالى اين سؤال مطرح مى شود
كه آيا بول بچه نجس نيست؟ اگر هست، حكم آن چيست؟
ج ـ آنچه كه در مسئله 848 آمده، مربوط به حكمى خاص ـ يعنى كسى كه پرستار بچه
است، و بيش از يك لباس ندارد، هرگاه در شبانه روز يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، مى
تواند با آن لباس نماز بخواند ـ است، وگرنه بول او مانند بول ديگر انسانها نجس است.
25/9/80
(س 123) اين جانب كه از آزادگان و جانبازان جنگ تحميلى ام، در سال 1361 به اسارت
نيروهاى بعثى در آمدم، و در جبهه جنگ از ناحيه دست چپ (از مچ تا انگشتان) آسيب
ديدم، با توجه به اينكه مجروح بودم و امكان نداشت با دست چپ طهارت نمايم، با دست
راست طهارت مى نمودم و نماز مى خواندم. با اين توضيح بفرماييد آيا نمازهايى كه در
آن وقت بدين ترتيب خوانده ام بايد قضا نمايم؟
ج ـ نمازهاى شما درست است، و تطهير نمودن با دست چپ شرط صحّت نماز نيست، و تنها
به عنوان يكى از كارهاى خوب مطرح است. 3/5/75
(س 124) شخصى دچار ناراحتى دستگاه تناسلى است به نحوى كه بعد از هر بار دفع
ادرار قطراتى از او خارج مى شود، به گونه اى كه براى هر نماز محل را پاك و لباس را
عوض مى كند، تكليف او چيست؟
ج ـ بايد بعد از بول استبراء نمايد، و اگر بعد از آن رطوبتى از او خارج و موجب
شك شد، اعتنا نكند. 20/9/68
(س 125) بنده پس از بول نمودن براى اينكه يقين نمايم چيزى در مجرا نمانده است،
يك يا دو بار به طور كامل استبراء نموده و بعد وضو گرفته و مشغول نماز شده ام، امّا
در هنگام نماز، باز هم آبى خارج گرديده است. بفرماييد اگر پس از استبراء، آبى خارج
شود چه زياد و چه كم، چه در نماز و چه در مواقع ديگر، پاك است يا خير؟
ج ـ آبى كه بعد از بول و استبراء از انسان خارج مى شود، اگر شك دارد كه بول است
يا آب ديگر، پاك است. 17/2/75
(س 126) آيا لازم است كه خانمها (با توجه به اينكه معمولاً هنگام ادرار مايع
لزجى از ايشان خارج مى شود،) براى تطهير محلِ بول، بر آن دست بكشند؟ اگر تطهير با
آب لوله متصل به كُر صورت گيرد، چگونه است؟
ج ـ هرگاه يقين به خروج مايعى لزج پيدا كنند، براى تطهير محل بايد دست بكشند، و
يا به وسيله فشار آب يا چيز ديگر يقين پيدا كنند كه لزوجت از بين رفته است، ناگفته
نماند كه زنها استبراء ندارند. 1/4/76
(س 127) فرزند ما كه حدود هفت سال دارد، هر بار كه به توالت مى رود، از او سؤال
مى كنيم كه آيا خودت را تطهير كرده اى؟ و او هم جواب مى دهد، بله. آيا جواب او براى
اثبات طهارتش كفايت مى كند، يا اينكه بايد او را تطهير كرد؟
ج ـ چنانچه با شيلنگ و امثال آنْ كه به آب لوله كشى متصل شده است، خود را تطهير
نمايد، دستش به خاطر اطمينان از پاك شدنش محكوم به طهارت است، و به هر حال حكم به
طهارت دائر مدار اطمينان است. 22/10/71
