لطفا منتظر باشید ...
مسائل متفرّقه نماز
(س 473) با توجه به اينكه دو ركعت نماز نشسته نافله عشا (نماز وتيره)، بدل از يكركعت ايستاده است، آيا مى توان اين نماز را به صورت يك ركعت ايستاده خواند يا خير؟
ج ـ احوط، نشسته خواندن است و ايستاده خواندن، افضل است، و مطلقاً چه نشسته و چه
ايستاده، بايد دو ركعت خوانده شود. 7/8/74
(س 474) آيا نوافل را بايد به جهر خواند يا به اخفات؟
ج ـ به هر نحو در مستحبات بخوانيد، كافى است، امّا براى زن، آهسته خواندن بهتر
است. 16/11/68
(س 475) آيا زن مى تواند بدون اجازه شوهر، روزه و نماز خود را به جا آورد؟
ج ـ در باره نماز و روزه واجب، اجازه شوهر، لازم نيست، «لاطاعة لمخلوق في معصية
الخالق». 19/12/75
(س 476) فردى مدت طولانى عملى را در نماز، به تصور اينكه ايرادى ندارد، انجام مى
داده است، ولى حالا متوجه اشكال آن شده است. وضعيت نمازهاى او چگونه است؟
ج ـ بايد برحسب فتاواى مرجع تقليد آن زمان در رابطه با مسئله جهل عمل كند.(س 477) اگر شخصى نماز واجب خود را بخواند و بعد از نماز فكر كند كه نماز را
بهتر ادا كند و قبل از آنكه وقت همان نماز بگذرد، نماز يا نمازها را دوباره به جا
آورد. با توجه به اينكه به جا آوردن واجب، روى واجب است، آيا اين كارش صحيح است يا
خير؟
ج ـ اگر به صورت وسواس باشد، جايز نيست. 20/4/75
(س 478) آيا دست دادن بعد از نماز، مستحب شرعى است؟ و اگر احتمال بدعت بدهيم،
بهتر نيست در آينده ترك شود؟
ج ـ چون مصافحه همه جا ولو با فصل كوتاه هم، مستحب است، نبايد جلوگيرى كرد.(س 479) آيا هميشه كراهت در عبادت، به معناى «أقلّ ثواباً» است يا معناى ديگرى
هم دارد؟
ج ـ اگر عبادت داراى بدل است (مثلاً خواندن نماز در حمام)، در اين گونه موارد،
به معناى اقلّ ثواباً است; امّا اگر بدون بدل است (مانند روزه روز عاشورا يا قرائت
قرآن در حال حيض)، به معناى رجحان ترك است، و اينكه عنوان ارجحى مانند عدم تشبّه به
بنى اميه، بر ترك آن مثلاً منطبق است، و به جا نياوردن بهتر از انجام آن است.(س 480) بستن چشمها در نماز، اگر به اين نيّت باشد كه حواسش بيشتر متوجه نماز
باشد، اشكال دارد يا خير؟
ج ـ نماز، صحيح است. 8/2/75
