لطفا منتظر باشید ...
احكام غسل
(س 201) آيا فردى كه جُنب نيست، مى تواند استحباباً غسل جنابت نمايد؟ آيا با اينغسل مى تواند نماز واجب را بخواند؟
ج ـ غسل جنابت نمى توان كرد، و اگر احتياطاً غسل جنابت انجام دهد، براى خواندن
نماز بايد وضو بگيرد. 30/6/75
(س 202) اگر شخص جُنب در تنگى وقت كه وظيفه اش تيمّم است عمداً غسل نمايد. آيا
با آن غسل مى تواند نماز قضا يا نمازهاى ديگرش را بخواند يا بايد دوباره غسل كند؟
ج ـ غسل كسى كه وظيفه اش تيمّم است، اگر در ضيق وقت غسل نمايد، باطل است.
4/3/76
(س 203) در احكام غسلهاى مستحبى در توضيح المسائل حضرت عالى آمده است كه: «از
غسلهاى مستحبى، غسل زنى است كه براى غير شوهرش بوى خوش استعمال كرده، و همچنين غسل
كسى كه در حال مستى خوابيده است». لطفاً بفرماييد غسل مستحبى را با چه نيّتى بايد
انجام داد؟
ج ـ به نيّت غسل مستحبى قربةً الى الله انجام دهد. 14/11/75
(س 204) اگر كسى در غسل ترتيبى، ترتيب را رعايت نمى كرده به اين صورت كه اول طرف
راست، بعد طرف چپ و بعد سر و گردن را مى شسته است، آيا غسل اين شخص صحيح است يا
خير؟ اگر باطل است، در صورتى كه نماز خوانده، آيا بايد اعاده و قضا نمايد؟
ج ـ اگر ترتيب لازم و واجب (ترتيب سر و گردن و بقيّه بدن) رعايت نشود، غسل، باطل
و اعاده و قضا هم لازم است، مگر در جاهلِ قاصر كه اعاده و قضا لازم نيست و غسلش
صحيح است و به حكم حديث رفع، شرطيّت ترتيب، از او مرفوع است. 8/7/79
(س 205) هنگامى كه انسان غسل مى كند، آيا هنگام پاك كردن نجاست قسمتى از بدن، مى
تواند همان قسمت را نيز غسل دهد؟
ج ـ اگر با همان يك بار ريختن آب، هم قصد پاك كردن نجاست و طهارت ظاهرى و هم قصد
غسل كردن را دارد، درست نيست; امّا اگر مقدارى از ريختن به قصد پاك شدن و بعد از آن
مقدارى به قصد غسل باشد، مانعى ندارد. 6/4/61
(س 206) اگر پس از غسل دادن قسمتى از بدن (مثلاً سر و گردن و قست راست بدن)، بول
و يا رطوبتى از انسان خارج شود، آيا غسل باطل مى شود و بايد از اول شروع نمايد يا
خير؟
ج ـ غسل باطل نمى شود، و نياز به شروع مجدّد نيست; ولى با آن غسل نمى تواند نماز
بخواند و براى خواندن نماز، بايد وضو بگيرد. 12/11/74
(س 207) آيا منظور از داخل گوش، كه در موقع غسل شستن آن واجب نيست، سوراخ گوش
است؟
ج ـ منظور از داخل گوش، آن مقدارى است كه پيدا نيست. 4/10/75
(س 208) قبل از غسل مانعى در بدن بوده كه پس از غسل مشاهده نمى شود، حكم غسل
چيست؟
ج ـ حكم به صحّت، خالى از قوّت نيست، زيرا مشمول قاعده فراغ است; هر چند به خاطر
عدم توجه هنگام غسل، احتياط در اعاده است كه برخى از فقها ـ قدس الله اسرارهم ـ آن
را فتواً يا احتياطاً شرط جريان دانسته اند. 4/3/74
(س 209) اگر شخصى بعد از غسل جنابت، متوجه شود كه هنگام غسل قسمتى از سمت راست
يا چپ بدنش به جهت مانع شسته نشده است، آيا شستن همان قسمت كافى است، يا بايد تمام
بدن را غسل دهد؟ اگر با اين غسل نماز خوانده و در اين مدت حَدَث اصغرى از او سر زده
باشد.تكليف چيست؟
ج ـ شستن همان مقدار كافى است و بين سمت راست و چپ بدن فرقى نيست، ولى اگر در
قسمت سر و گردن باشد بايد بعد از شستن مقدار شسته نشده بقيّه بدن را بشويد و اگر
قبل از آن نماز خوانده، نماز را در وقت اعاده و بعد از وقت قضا نمايد، ليكن اگر
حَدَثى از او صادر شده، باقى مانده غسل اول را تمام و بنا بر احتياط مستحب، غسل را
نيز اعاده و براى نماز، به هر حال وضو هم بگيرد. 4/3/79
(س 210) در رساله توضيح المسائل حضرت عالى آمده است: «اگر پوست صورت از لاى مو
پيدا باشد بايد آب را به پوست برساند، و اگر پيدا نباشد شستن مو كافى است و رساندن
آب به زير آن لازم نيست». آيا فقط وضو اين حكم را دارد يا اينكه در غسل هم لازم
نيست آب به پوست برسد؟ چنانچه قسمتى از پوست صورت معلوم باشد، و قسمت ديگر معلوم
نباشد، آيا لازم است قسمتى كه معلوم نيست، شسته شود؟
ج ـ در غسل، بشره (پوست بدن) مطلقاً بايد شسته شود، و بنا بر احتياط واجب، موها
هم بايد شسته شود، ولى ناگفته نماند چون آب جريان و سريان دارد، به حسب طبع، بشره
با ريختن آب شسته مى شود. 9/7/74
(س 211) آيا ترتيب در غسل، واجب است؟
ج ـ در غسل ترتيبى، ترتيب لازم است، يعنى اول بايد سر و گردن، بعد بقيّه بدن را
بشويد. 7/7/74
(س 212) اگر در وسط غسل بدن نجس شود (مثلاً هنگامى كه مشغول غسل دادن بدن است،
قسمتى از طرف سر نجس شود)، آيا غسل باطل است؟
ج ـ نجس شدن اعضا در حين غسل مضرّ نيست، ليكن اگر عضو متنجّس را قبل از نجس شدن
غسل نداده، بايد اول محلِ متنجّس را پاك نمايد و بعد غسل را ادامه دهد. 12/4/68
