لطفا منتظر باشید ...
احكام طهارت و نجاست
(س 55) آيا بول و غائط حيوان نجاستخوار نجس است؟ ساير رطوبتهاى آن چه حكمى دارد؟ج ـ بول و غائط هر حيوان نجاستخوارى كه حرام گوشت شده باشد، نجس است، ولى ساير
رطوبتهاى آن پاك است; امّا در مورد شتر نجاستخوار، عرق آن نيز نجس است.
14/11/71
(س 56) آيا فضله پرندگان حرام گوشت مثل طوطى و مرغ عشق و... نجس است يا خير؟
ج ـ پاك است. 8/3/76
(س 57) رطوبتى كه در لباس است و انسان نمى داند كه عرق است يا بول، چه
حكمى دارد؟
ج ـ محكوم به طهارت است. 4/7/74
(س 58) رطوبتى كه در حين ملاعبه با همسر از مرد خارج مى شود و سفيد رنگ و چسبنده
است ولى بدون جَستن بيرون مى آيد، آيا حكم منى را دارد؟ در صورت تماس با لباس چه
حكمى دارد؟
ج ـ حكم منى را ندارد و محكوم به طهارت است و اگر به لباس و غير آن سرايت كند،
مانعى ندارد. 4/12/74
(س 59) گاهى پس از بول و در حين استبرا، مايع لزجى شبيه به منى از مخرج ادرار
خارج مى شود كه فاقد علايم منى است، آيا چنين آبى در حكم منى است؟
ج ـ آنچه كه حين استبرا بيرون مى آيد، محكوم به بول است، امّا بعد از آن، نه
تنها محكوم به منى بودن نيست، بلكه پاك است و ناقض وضو هم نيست.
27/8/70
(س 60) گاهى بوى منى از لباس زيرين مرد استشمام مى شود، ولى آثار منى به وضوح در
لباس مشهود نيست، در چنين مواردى تكليف شخص چيست؟
ج ـ لباس پاك است و تا يقين به آلودگى به منى پيدا نشود، نمى توان گفت كه لباس
نجس است، و بايد آثار پاك بودن را بر آن مترتّب نمود، وگرنه انسان گرفتار وسوسه مى
شود كه خود، ناپسند و مذموم است. 27/8/70
(س 61) رطوبتى كه در موقع ملاعبه و بازى كردن و هيجان و يا به طور عادى از زن
خارج مى شود، از لحاظ نجاست و طهارت چه حكمى دارد؟
ج ـ محكوم به طهارت است. 2/1/76
(س 62) آيا قطرات آبى كه از تبخير عين نجاست با برخورد آن با شىء پاك ديگر
بوجود مى آيد، پاك است يا نجس؟ (مثل بخار ادرار بچه يا بيمار كه در ظرف گرفته مى
شود). اگر اين بخار به سر و صورت انسان برخورد نمايد، چه حكمى دارد؟
ج ـ اگر بخار نجس به صورت آب و بول برگردد، نجس است. 27/10/74
(س 63) چوب، روغن، نفت و امثال اينها اگر نجس شوند و آنها را بسوزانند،
آيا دود و دوده آنها نجس است يا خير؟
ج ـ نجس نيست. 8/3/76
(س 64) كندن پوست يا زخم يا دندان و يا امور مشابه آنها چه حكمى دارد؟ آيا اين
گونه پوستها نجس اند؟
ج ـ اگر ضرر فاحش نداشته باشد، حرام نيست و قطعه هاى كوچك و ريز هم نجس نيست،
برخلاف قطعه هاى بزرگ كه نجس است. 25/7/74
(س 65) گاهى اوقات در قسمت زخمهاى باز كه لاى آن قرمز و خونى است، هنگام آب
كشيدن خون لاى زخم از بين نمى رود. آبى كه از روى آن خون برمى گردد، چه حكمى دارد؟
ج ـ اگر يقين كند كه آب قليل با خون برخورد نموده و شكاف هم به طورى باشد كه
خون، خون ظاهر بدن حساب شود، آن آب هم محكوم به نجاست است. 27/10/70
(س 66) در رساله توضيح المسائل مى فرماييد: «خونى كه از لاى دندانها بيرون مى
آيد اگر در آب دهان مستهلك شود، پاك است». آيا اين حكم شامل ساير خونهاى دهان ـ
نظير زبان و قسمت داخلى گونه ها ـ نيز مى شود؟ همچنين اگر به هنگام پُر كردن دندان،
دهان خون آلود شود، آيا تطهير آنها لازم است؟
ج ـ هر خونى كه در دهان باشد و در آن مستهلك گردد، پاك است، چون اساساً داخل
دهان با برخورد نجاست، نجس نمى شود; همچنين اگر در جاى ديگر بدن نيز باشد، نيازى به
آب كشيدن نيست و با ازاله و از بين رفتن نجاست، بدن پاك مى شود. 1/3/80
(س 67) از دهان بچه ام وقتى كه در خواب است، آب زرد رنگى بيرون مى آيد كه متكّا
را مرطوب و زرد مى كند، آيا اين آب نجس است (چون زردى آن مثل خون است)؟
ج ـ چون يقين به خون بودن نيست (هر چند خون بودن مورد گمان هم باشد)، محكوم به
طهارت و پاكى است. 18/11/71
(س 68) خوردن انگورى كه در جاى گرم (مثل پشت پنجره) گذاشته شده تا مويز شود، و
الآن باد كرده و تبديل به مويز شده، چه حكمى دارد؟
ج ـ چون شكّ در به جوش آمدن آب داخل آن مى باشد، محكوم به طهارت و خوردنش حلال
است. 8/3/76
(س 69) اگر مقدارى انگور را جهت سركه شدن در كوزه اى بريزيم و هر بار مقدارى
انگور به آن اضافه كنيم، در صورتى كه انگورهاى سابق به اصطلاح به جوش آمده باشد،
پاك است يا نجس؟ ضمناً پختن كشمش و خرما به همراه غذا چگونه است؟
ج ـ آب انگور جوش آمده حرام است و با سركه شدن حلال مى شود، ولى نجس نيست; و
پختن كشمش و خرما همراه با غذا نيز مانعى ندارد. 14/1/75
(س 70) در مورد دست انسان در صورتى كه با چيز نجسى كه مرطوب است، برخورد كند
فرموده ايد: «اگر رطوبت، مسريه باشد دست انسان (مُلاقى ـ بالكسرـ ) نجس مى شود».
حال سؤال اين است كه اگر با علم به وجود رطوبت، در سرايت شك باشد. آيا حكم به نجاست
مُلاقى ـ بالكسر ـ مى شود يا خير؟
ج ـ اگر شك در سرايت باشد حكم به نجاست مُلاقى ـ بالكسر ـ نمى شود; امّا اگر
رطوبت قبلاً مسريه بوده و الآن شك در مسرى بودن آن باشد، احوط اجتناب از آن است،
اگرچه حكم به عدم نجاست خالى از وجه نيست. 8/3/76
(س 71) قسمتى از فرش منزل ما نجس است، با اين وصف كه الآن موضع نجاست معلوم
نيست، فرزندم از روى فرش با پاى خيس عبور كرده است. آيا پاى او كه معلوم نيست از
روى قسمت نجس عبور كرده يا نه، پاك است يا نجس؟
ج ـ پاى او پاك است، چون مُلاقى ـ بالكسر ـ با شبهه محصوره، نجس نيست.
8/3/76
(س 72) در مُلاقى متنجّسات، تا واسطه چندم را نجس مى دانيد؟
ج ـ متنجّس مانند نجس با سرايت، نجس كننده است و فرقى بين واسطه كم و زياد نمى
باشد. 10/10/81
(س 73) شركتى در نظر دارد كه فاضلابهاى ناشى از خط توليد نوشابه را به همراه
فاضلابهاى بهداشتى (حمام و...) تصفيه نمايد. در تصفيه خانه، فرايند تصيفه فاضلاب
صنعتى و انسانى مراحل مختلفى را طى مى كند، و در مرحله اصلى تبديل
به حالتى خواهد شد كه با حالت اوليه فاضلاب تصفيه نشده كاملاً متفاوت است، و مايعى
ايجاد مى شود كه حالت آب مضاف را دارد. در ادامه خط تصيفه با جداسازى مايع مذكور،
دو فاز ايجاد مى شود كه يك فاز آن كاملاً زلال و شبيه آب معمولى (بدون رنگ، بو و
بدون آثار آلودگى) است و فاز ديگر آن تغليظ شده، به اول تصفيه خانه برگشت داده مى
شود. ناگفته نماند كه در جريان تصفيه، موادّ موجود در فاضلاب توسط موجودات ذرّه
بينى مصرف مى شود. در هر صورت چنانچه آب خروجى از تصفيه خانه داراى مشخصات ظاهرى آب
معمولى باشد، آيا پاك است يا خير؟ و در صورت منفى بودن پاسخ آيا اتصال آن به آب
جارى يا كُر و يا باران، مى تواند همه آن را پاك نمايد؟
ج ـ مايع ايجاد شده در مرحله اصلى اگر مضاف باشد و در اثر امتزاج، به آن آب گفته
نشود، بلكه بگويند آب نيست، محكوم به نجاست است و براى پاك شدن آن علاوه بر اتصال
به آب كُر يا جارى، امتزاج هم ـ على الأقوى ـ لازم است; امّا اگر به آن آب گفته شود
آب مطلق است (هر چند داراى آلودگى و تيرگى باشد)، و اگر تغيير حاصل در آن مستند به
اعيان نجسه مانند بول و غائط باشد نيز مانند فرض قبل نجس است; امّا اگر تغيير
مذكور، استنادش معلوم نباشد، محكوم به طهارت است، كه به هر حال اعلام نجس بودنِ آن
ـ اگر براى زراعت به كار رود ـ واجب نيست. 21/10/75
