لطفا منتظر باشید ...
كسانى كه روزه بر آنها واجب نيست
(س 662) پير زنى كه در شصت سالگى به علّت بيمارى، ضعف بدن و توصيه پزشكان روزهنگرفته است، و از اين پس هم روزه گرفتن برايش ضرّر دارد، تكليفش چيست؟ آيا كفّاره
بر او لازم است؟
ج ـ روزه بر پير مرد و پير زن اگر طاقت روزه گرفتن نداشته باشند، و يا روزه براى
آنها مشقّت داشته باشد، واجب نيست، و در صورتى كه طاقت روزه گرفتن نداشته باشند،
كفّاره هم ندارد. 17/9/71
(س 663) اگر زن باردار به حدّى ضعيف باشد كه در صورت روزه گرفتن، در ماههاى
اوليه احتمال آسيب رسيدن به جنين يا خود او در بين باشد، آيا گرفتن روزه بر او واجب
است؟
ج ـ با احتمال ضرر و آسيب به جنين در رَحِم و يا به مادر از ناحيه روزه، خوردن
روزه، جايز، بلكه واجب است و گرفتن چنين روزه اى مسقط تكليف نيست. ناگفته نماند كه
محض احتمال ضرر، براى خوردن روزه كافى است و نيازى به اطمينان و حجّت شرعى نيست،
البته در صورتى كه ضرر براى بچه باشد، براى هر روز، بايد يك مُدّ طعام كفّاره
بپردازد. 12/2/69
(س 664) زنى كه به بچه شير مى دهد، و شير او كم است و دايه اى هم نيست تا براى
اين طفل بگيرد، و خودش هم اگر روزه بگيرد، براى طفلش ضرر دارد، آيا بايد روزه بگيرد
يا خير؟
ج ـ روزه بر او واجب نيست; ولى براى هر روز، اگر ضرر براى بچه بوده نه خود او،
بايد يك مُدّ طعام (750 گرم گندم، جو و مانند اينها) به فقير بدهد و بعداً قضاى آن
را هم تا سال ديگر بگيرد، و اگر تا سال آينده نگرفت، بايد براى تأخير قضاى روزه هم
براى هر روز، يك مُدّ طعام، از باب كفّاره تأخير به فقير بدهد. 30/7/78
(س 665) خانمهايى كه به علّت حاملگى يا شير دادن بچه، روزه نمى گيرند، آيا روزه
هايى را كه نگرفته اند، بايد قضا كنند؟
ج ـ روزه هاى فوت شده قضا دارد و براى هر روز هم، اگر ضرر براى بچه بوده نه خود
آنها، بايد يك مُدّ طعام بدهند; و اگرقضا به تأخير افتد، بايد يك مُدّ هم به عنوان
كفّاره تأخير بدهند. 4/3/68
(س 666) زنى كه به خاطر باردارى يا شير دادن به بچه، روزه خود را افطار نموده و
بعد از ماه رمضان آنها را قضا كرده است، آيا كفّاره نيز بايد بپردازد؟
ج ـ اگر ضرر براى بچه بوده نه خود او، براى هر روز بايد مُدّى از طعام بپردازد،
كما اينكه اگر روزه را تا رمضان ديگر نگرفت، بايد براى هر روز، علاوه بر اينكه قضا
بر عهده اش است، دو مُدّ طعام بپردازد.
