لطفا منتظر باشید ...
4. مراجعه به پزشك نامحرم
(س 1338) ما دانشجو هستيم و استاد، دو يا سه بيمار را در اختيار ما مى گذارد وما موظّفيم تمام كارهاى مربوط به آنان، از جمله گرفتن نبض، فشارخون، درجه حرارت
و... آنها را انجام دهيم و گاهى بايد بر بعضى از كارها مثل سُوندگذارى براى ادرار،
نظارت داشته باشيم. با اين توضيح بفرماييد:1. با توجه به اينكه اين كارها جزو دروس عملى ما محسوب مى شود و بعد از فارغ
التحصيلى، مسئول بخشى از بيمارستان مى شويم كه با اين گونه بيماران سر و كار داريم،
تكليف ما چيست؟
2. در ارتباط ما با همكاران دانشجويمان، چه در محيط كلاس درس كه استاد به تشريح
بى پرده بيمارى و نحوه درمان مى پردازد، و چه در محيط بيمارستان كه دانشجويان دختر
و پسر با هم براى معاينه بيمار حاضر مى شوند، مقدارى از آن حريمى كه هميشه وجود
داشته، ناخواسته از بين مى رود و اين روابط باعث مى شود كه برخوردهاى بين برادران و
خواهران دانشجو، بدون اينكه هيچ نيّت سويى در بين باشد، نزديك تر شود و افراد، راحت
تر با هم حرف بزنند. آيا روابط مزبور، بدون قصد تلذّذ، حرام است؟
ج 1 ـ هر چند اين گونه كارها به طور طبيعى و در غير مقام معالجه و ضرورت، حرام
است ـ كه در سؤال هم به آن توجه شده ـ ، ليكن به جهت معالجه، هر چند به دليل
كارآموزى، جايز و جزو موارد مستثناى از حرمت نظر و لمس است; به علاوه كه حرام نبودن
را به كمك تزاحم هم مى توان اثبات كرد، چون جامعه بشرى به اين گونه كارشناسان در
زمينه بهداشت و درمان نيازمند است و به عنوان واجب كفايى بايد انجام گيرد و اين
گونه واجبات كفايى، از اهميت بالايى برخوردارند و بايد اهم بر مهم مقدم شود و فرقى
در جواز امور يادشده، با خصوصيت و شرط مرقوم شده، بين زمان دانشجويى و فارغ
التحصيلى ندارد.ج 2 ـ حكم نشست و برخاست و رفت و آمد بين دانشجويان و همكاران با همه خصوصيات
ذكر شده در سؤال، حكم نظر و لمس را دارد، و با فرض توقّف يادگرفتن مسائل پزشكى كه
واجب كفايى است، نمى توان گفت حرام است; ليكن همان گونه كه در سؤال آمده، عزيزان
دانشجو هميشه بايد حالت مراقبت و مواظبت را در خود زير نظر داشته باشند و در حدّ
توان، رعايت حدود را نمايند و به اندازه لازم، بسنده نمايند.(س 1339) آيا معاينه پزشك نامحرم و نگاه كردن او به عورت به منظور درمان نازايى
اشكال دارد يا خير؟ در صورت جواز، آيا معاينه و درمان نازايى ضرورت محسوب مى شود؟
ج ـ مراجعه به پزشك نامحرم براى معالجه نازايى، با فرض انحصار معالجه يا احتمال
معالجه توسط او، مانعى ندارد; چون نازايى جزو موارد حَرَج و ضرورت در زندگى است و
مراجعه به حكم حَرَج، جايز است. 3/2/70
(س 1340) مراجعه آقايان به دندان پزشك زن چه حكمى دارد؟ با توجه به اينكه دندان
پزشك مرد وجود دارد; ولى اين مراجعه به علت صرفه اقتصادى است.ج ـ با وجود دندان پزشك مرد، مراجعه به دندان پزشك زن، غير جايز است; مگر آنكه
پزشك زن ماهرتر و بهتر باشد و يا مراجعه به او داراى صرفه اقتصادى، زمانى و...
باشد. 25/9/73
(س 1341) چون هنگام جرّاحى در اتاق عمل، مجبور هستيم دستهايمان را تا آرنج ضدّ
عفونى نموده، بشوييم و در اين هنگام، نامحرم نيز هست و راه گريزى هم نيست تا نبيند،
اين كار از نظر شرعى چه حكمى دارد؟
ج ـ جايز است. 15/9/75
(س 1342) كسى كه دانشجو نيست و نمى خواهد پزشكى حرفه او باشد، امّا به دليل
علاقه و نيز به كار بردن در موارد ديگر، دانش پزشكى را فرا مى گيرد، لمس و نظر به
نامحرم براى او چه حكمى دارد؟
ج ـ اگر موارد ديگر، نياز ضرورى جامعه است و از نظر مقرّرات نظام پزشكى مورد
قبول است، لمس و نگاه به قدر احتياج، مانعى ندارد; ولى اگر بدون توجه به نياز و
بدون تشخيص حكومت در آن مورد، اقدام مى نمايد، لمس و نگاه حرام است.
3/10/69
(س 1343) لمس و نظر جنس مخالف براى آموزش دانشجويان پزشكى در شرايط خاص، چه حكمى
دارد؟
ج ـ حدالامكان بايد پرهيز نمود، و به اندازه نياز و ضرورت بسنده كرد،آن هم با
توجه به نياز نظام علمى جمهورى اسلامى به آن; به هر حال هميشه بايد متوجه خطر گناه
بود و از ريبه و التذاذ پرهيز نمود. 3/2/73
