لطفا منتظر باشید ...
سقط جنين
(س 1370) در صورتى كه در جنينْ روح دميده نشده باشد، آيا سقط آن جايز است؟ج ـ سقط جنين، مطلقاً حرام است; بلكه حتّى در صورت شك هم جايز نيست; يعنى با
احتمال انعقاد نطفه و يا قطع شدن حيض هم نمى توان با خوردن دارو و يا غير آن، چنين
كارى كرد. اين حكم، هر چند برخلاف قواعد است; ليكن منصوص است و «صحيحه رفاعة»[52]
بر آن دلالت دارد. امّا براى رفع خطر از مادر، با توجه به نظر كارشناسى و حَرَج
غيرقابل تحمّل، در فرض عدم ولوج روح (قبل از چهار ماهگى)، نمى توان گفت حرام است و
قاعده «نفى حَرَج» رافع حرمت است. 30/2/75
(س 1371) خانمى سه ماه است كه باردار شده و به بيمارى آسم و برونشكتازى ريه ها
مبتلاست كه با بررسيهاى تخصّصى و مشاوره هاى پزشكى به اثبات رسيده كه ادامه باردارى
براى ايشان خطر جانى در بر دارد. در اين صورت آيا سقط جنين براى او، جايز است؟
ج ـ با توجه به خطر جانى مرقوم و بودن جنين قبل از چهار ماهگى و فرض عدم ولوج
روح، چنين سقطى را نمى توان گفت حرام است، بلكه ظاهراً به خاطر حَرَج و حفظ نفْس
محترمه ذى روح، جايز است. 23/8/74
(س 1372) اگر خانمى به طور نامشروع حامله شده باشد، خواه پدرِ طفل معلوم باشد يا
نه، فرزند وى در آينده در اجتماع مشكلات عاطفى و اجتماعى بسيار زياد خواهد داشت،
همچنين حيثيت اجتماعى خانواده وى به شدت لكه دار خواهد شد. در اين مورد آيا با
تقاضاى وى، اقدام به سقط جنين از سوى پزشك مجاز است؟ آيا جواز در تمام دوران حاملگى
وجود دارد يا نه؟
ج ـ سقط جنين جايز نيست; چون ضرر و حَرَج از ناحيه شخص اوست و ضرر مقدم نمى
تواند حرمت سقط را بردارد و در فرض سؤال فرقى بين دوره اى با دوره ديگر نيست.
12/9/70
(س 1373) در صورتى كه روح در جنينْ دميده شده باشد، حكم سقط كردن آن چيست؟
ج ـ حكم به جواز كشتن و از بين بردن جنين، بعد از ولوج روح (چهارماهگى) كه قتل
نفْس صدق مى كند و ديه اش ديه كامل است، مشكل، بلكه ممنوع است; ولو با ترديد امر
بين مُردن مادر و يا از بين رفتن فرزند، در هيچ يك از آن دو، مزيّت و ترجيحى به نظر
نمى رسد. آرى، در صورت بيمارى مادر، وى مى تواند خود را معالجه نمايد، هر چند منجر
به سقط جنين گردد. 30/6/78
(س 1374) در بين اقليتهاى مذهبى، براى انجام عمل سقط جنين، منعى وجود ندارد.
تكليف ما در برخورد با اين گونه بيماران چگونه است؟
ج ـ پزشك مسلمان نبايد خود را در معرض كمك به سقط جنينى كه از نظر اسلام حرام
است، قرار دهد. 1/7/78
(س 1375) براى خانواده هايى كه به هيچ عنوان امكان اداره كردن فرزندان بيشتر را
ندارند، بعد از مشاهده احتمال حاملگى، مثلاً چند روز از عادت ماهيانه اش گذشته،
براى رهايى از شك و شبهه، آمپولى تزريق مى كنند كه با آن، اگر واقعاً هم حامله
باشد، حمل از بين مى رود. با عنايت به گذشت فقط چند روز از عادت ماهيانه و اينكه
قطع بر حاملگى وجود ندارد، حكم شرعى چيست؟
ج ـ با احتمال حمل، تزريق آمپول مانند صورت يقين به حمل مى باشد، و از نظر حكم و
مورد با وجود نصّ، از موارد اصالة البرائة خارج است.
13/2/73
