جواب به دو شبهه ديگر پيرامون معجزه شق القمر - ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

و اما اينكه استدلال كردند به آيه" قُلْ سُبْحانَ رَبِّي هَلْ كُنْتُ إِلَّا بَشَراً رَسُولًا" بر اينكه هيچ معجزه‏اى به پيشنهاد مردم صورت نمى‏گيرد، در پاسخ مى‏گوييم:

مفاد آيه شريفه اين نيست كه خداى سبحان نبوت رسول خدا (ص) را به وسيله معجزه تاييد نمى‏كند، چون مفاد آن اين است كه:

بگو من از آنجا كه يك بشر هستم كه از ناحيه خدا فرستاده شده‏ام، از ناحيه خود قدرتى بر آوردن معجزه ندارم.

چون اگر مفاد آن انكار معجزات از رسول خدا (ص) باشد انكار معجزه همه انبياء هم خواهد بود، زيرا همه انبياى بشرى رسول بودند، و حال آنكه قرآن كريم در ضمن نقل داستانهاى انبياء معجزاتى بسيار براى آنان اثبات كرده، و از همه آن معجزات روشن‏تر خود اين آيه خودش را رد مى‏كند، براى اينكه آيه شريفه يكى از آيات قرآن است كه خود معجزه است، و به بانگ بلند اعلام مى‏كند اگر قبول نداريد يك آيه به مثل آن بياوريد، پس چگونه ممكن است اين آيه معجزه را انكار كند با اينكه خودش معجزه است؟

بلكه مفاد آيه اين است كه رسول خدا (ص) بشرى است فرستاده شده، خودش از اين جهت كه بشر است قادر بر هيچ چيز نيست، تا چه رسد به آوردن معجزه، تنها امر به دست خداى سبحان است، اگر بخواهد به دست او معجزه جارى مى‏كند، و اگر نخواهد نمى‏كند هم چنان كه در جاى ديگر فرموده:

" وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمانِهِمْ لَئِنْ جاءَتْهُمْ آيَةٌ لَيُؤْمِنُنَّ بِها قُلْ إِنَّمَا الْآياتُ عِنْدَ اللَّهِ وَ ما يُشْعِرُكُمْ أَنَّها إِذا جاءَتْ لا يُؤْمِنُونَ" «1» و نيز از قوم نوح حكايت كرده كه گفتند:

" قالُوا يا نُوحُ قَدْ جادَلْتَنا فَأَكْثَرْتَ جِدالَنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ قالَ إِنَّما يَأْتِيكُمْ بِهِ اللَّهُ إِنْ شاءَ" «2» و نيز فرموده:

" وَ ما كانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ" «3» و آيات در اين معنا بسيار است.

جواب به دو شبهه ديگر پيرامون معجزه شق القمر

يكى ديگر از اعتراضاتى كه به آيت شق القمر شده- به طورى كه نقل شده- «4» اين‏

است كه اگر اينطور كه مى‏گويند قرص ماه دو نيم شده باشد بايد تمام مردم دنيا ديده باشند، و رصدبندان شرق و غرب عالم اين حادثه را در رصدخانه خود ضبط كرده باشند، چون اين از عجيب‏ترين آيات آسمانى است، و تاريخ تا آنجا كه در دست است و همچنين كتب علمى هيئت و نجوم كه از اوضاع آسمانى بحث مى‏كند نظيرى براى آن سراغ نمى‏دهد، و قطعا اگر چنين حادثه‏اى رخ داده بود اهل بحث كمال دقت و اعتنا را در شنيدن و نقل آن بكار مى‏زدند، و مى‏بينيم كه نه در تاريخ از آن خبرى هست و نه در كتب علمى اثرى.

(1) تا آنجا كه توانستند سوگند خوردند كه اگر آيت و معجزه‏اى برايشان بيايد به آن ايمان مى‏آورند، بگو آيات تنها نزد خدا است و شما چه مى‏دانيد كه چون معجزه‏اى بيايد ايمان نمى‏آورند. سوره انعام، آيه 109.

(2) اى نوح! تو با ما جدال كردى، و خيلى سر به سر ما گذاشتى، اگر راست مى‏گويى آن عذابى كه ما را از آن مى‏ترسانى بياور، نوح گفت:
تنها خداست كه مى‏تواند آن را اگر خواست بياورد. سوره هود، آيه 32 و 33.

(3) هيچ رسولى نمى‏تواند آيت و معجزه‏اى بياورد مگر به اذن خدا. سوره مؤمن، آيه 78.

(4) روح المعانى، ج 27، ص 76.