ساير مردم نظير برترى من بر پستترين آنان است. اين روايت را جابر بن عبد اللَّه از آن جناب نقل كرده «1».
مؤلف
ولى ذيل روايت خالى از اشكال نيست، براى اينكه ظاهر جمله" أدناهم- پستترين آنان" اين است كه ضمير به كلمه" ناس- مردم" برگردد، و ظاهر اين برگشتن اين است كه روايت خواسته براى مردم مراتبى قائل شود، بعضى در بلندترين مرتبه، و بعضى در مرتبهاى متوسط، و بعضى پست، و بعضى پستتر، و وقتى برترى عالم بر ساير مردم- با فرض اينكه در بين آنان دارندگان بلندترين مرتبه نيز هست- نظير برترى پيغمبر بر پستترين مردم باشد، نتيجهاش اين مىشود كه عالم از رسول خدا (ص) افضل باشد، براى اينكه به حكم اين حديث رسول خدا (ص) از پستترين مردم افضل است، و عالم از همه مردم چه پستترين و چه بلند مرتبهترين آنان. و اين قطعا درست نيست.مگر آنكه بگوييم:منظور از كلمه" أدنى" پستترين نيست، بلكه نزديكترين است، يعنى نزديكترين مردم به رسول خدا (ص) كه قهرا همان علماء خواهند بود، هم چنان كه از جمله" و پيغمبر از عالم يك درجه برترى دارد" نيز همين معنا استفاده مىشود، در نتيجه مفاد روايت اين مىشود كه:فضل عالم بر سائر مردم نظير برترى من است بر نزديكترين مردم به من، كه همان عالم باشد.چند روايت حاكى از اينكه امير المؤمنين (عليه السلام) تنها كسى بود كه به حكم صدقه دادن قبل از نجوى با پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) عمل نمود
و در الدر المنثور است كه سعيد بن منصور، ابن راهويه، ابن ابى شيبه، عبد بن حميد، ابن منذر، ابن ابى حاتم، ابن مردويه، و حاكم- وى حديث را صحيح دانسته- از على بن ابى طالب روايت كردهاند كه گفت:در كتاب خدا آيهاى است كه احدى قبل از من و بعد از من به آن آيه عمل نكرده، و نمىكند، و آن آيه" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا ناجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقَةً" است، كه من يك دينار داشتم، آن را به ده درهم فروختم، هر بار كه با رسول خدا (ص) نجوى كردم قبل از نجوى يك درهم صدقه دادم، و بعد از آن آيه نسخ شد، پس احدى به جز من به آن عمل نكرد، و آيه شريفه" أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ صَدَقاتٍ ..." نازل شد، و حكم صدقه را نسخ كرد «2».(1) مجمع البيان، ج 9، ص 253.(2) الدر المنثور، ج 6، ص 185.