چند وجه درباره وجه تسميه روز قيامت به" يوم التغابن" - ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 19

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

" ذلِكَ يَوْمُ التَّغابُنِ"- راغب مى‏گويد:

كلمه" غبن" (كه تغابن مصدر باب تفاعل آن‏
است) به معناى اين است كه وقتى با كسى معامله مى‏كنى از راهى كه او متوجه نشود كلاه سر او بگذارى، (اگر مى‏خرى پول كمترى بدهى، و اگر مى‏فروشى پول بيشترى بگيرى)، آن گاه مى‏گويد:

منظور از" يوم التغابن" كه در قرآن آمده روز قيامت است، چون در آن روز براى همه مردم كشف مى‏شود كه در معامله‏اى كه آيات زير بدان اشاره نموده مغبون شده‏اند، و اينكه آن آيات:

" وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ- بعضى از مردمند كه جان خود را در برابر خوشنوديهاى خدا مى‏فروشند"،" إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‏ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ ...- خدا از مؤمنين جانهايشان را خريدارى كرده ..." و" الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلًا- آنهايى كه با عهد خدا و سوگندهاشان بهاى اندكى به دست مى‏آورند".

در روز قيامت براى همه اين معامله‏گران كشف مى‏شود كه مغبون شده‏اند، آن كس كه معامله نكرده مى‏فهمد كه از معامله نكردن مغبون شده، و آن كس كه در معامله‏اش بهاى اندك دنيا به دست آورده مى‏فهمد كه از معامله كردنش مغبون شده، پس همه مردم در آن روز مغبون خواهند بود.

چند وجه درباره وجه تسميه روز قيامت به" يوم التغابن"

و از بعضى از مفسرين وقتى سؤال شده كه" يوم التغابن" به چه معنا است؟

گفته اند:
به اين معنا است كه در آن روز تمام اشياء بر خلاف معيارها و مقادير دنيايى ظهور مى‏كنند «1».

و اينكه در آغاز كلامش گفت تغابن به معناى كلاه‏گذارى است، وقتى درست است كه تغابن در آيه را به اين معنا بگيريم كه كفار معامله سودبخش را رها نموده معامله زيان‏آور را اختيار كردند، و هر چند اين معنا معناى خوبى است، ولى با كلمه" تغابن" نمى‏سازد، چون اين كلمه از باب مفاعله است، و مغبون كردن هر دو طرف يكديگر را مى‏رساند.

و آن وجه دوم كه از بعضى نقل كرد وجه دقيق‏ترى است، و آيات زير هم آن را تاييد مى‏كند:

" فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ" «2»،" لَهُمْ ما يَشاؤُنَ فِيها وَ لَدَيْنا مَزِيدٌ" «3»،" وَ بَدا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ ما لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ" «4».

(1) مفردات راغب، ماده" غبن".

(2) هيچ كس نمى‏تواند بفهمد كه چه قرة العين‏ها برايشان تهيه ديده شده. سوره سجده، آيه 17.

(3) ايشان در بهشت هر چه بخواهند در اختيار دارند و نزد ما نعمتهاى اضافى ديگرى هست (كه به فكر هيچ كس نمى‏رسد). سوره ق، آيه 35.

(4) از ناحيه خدا چيزهايى برايشان پيدا مى‏شود كه به هيچ وجه نمى‏توانستند احتمالش را بدهند.

سوره زمر، آيه 47.

/ 676