گفتارى پيرامون قدر - ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 19

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ولى عبارت آن چنين است:

براى هر امتى مجوسى است، و مجوس اين امت كسانيند كه مى‏گويند قدرى در كار نيست «1».

و نيز در همان كتاب است كه:

ابن مردويه به سندى كه از ابن عباس روايتش كرده آمده كه گفت:

رسول خدا (ص) فرمود:

منظور از كلمه" نهر" فضا و وسعت است، نه نهر آب «2».

و نيز در همان كتاب آمده كه ابو نعيم از جابر روايت كرده كه گفت:

روزى در وقتى كه رسول خدا (ص) در مسجد مدينه (نشسته) بود بعضى از اصحابش سخن از بهشت به ميان آوردند، رسول خدا (ص) فرمود:

اى أبا دجانه مگر متوجه نشده‏اى كه هر كس ما را دوست بدارد و با محبت ما آزمايش شده باشد خداى تعالى او را با ما محشور خواهد كرد؟

آن گاه اين آيه را تلاوت فرمود:

" فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ" «3».

و در كتاب روح المعانى در ذيل جمله" فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ ..." گفته:

جعفر صادق (رضى اللَّه عنه) در اين باره فرموده:

معناى اينكه خداى تعالى در اين آيه مكان و مجلس را با كلمه" صدق" ستوده اين است كه:

در آن مجلس به جز اهل صدق كسى نخواهد نشست «4».

گفتارى پيرامون قدر

و اينكه مقصود از آن هندسه و حد وجودى هر چيز است

" قدر" كه عبارت است از هندسه و حد وجودى هر چيز، از كلماتى است كه ذكرش در كلام خداى تعالى مكرر آمده، و غالبا در آياتى آمده كه سخن از خلقت دارد، از آن جمله آيه شريفه" وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ" «5» است كه ترجمه‏اش در خلال همين فصل گذشت، و از ظاهر آن بر مى‏آيد كه قدر، امرى است كه جز با انزال از خزائن موجود نزد خداى تعالى صورت نمى‏گيرد، و اما خود خزائن كه ناگزير از ابداع خداى تعالى است محكوم به قدر نيست، چون گفتيم تقدير ملازم با انزال است.

(هر چيزى كه از خزانه غيب خدا نازل و در خور عالم ماده مى‏گردد بعد از تقدير و اندازه‏گيرى نازل مى‏شود).

(1) ثواب الاعمال، ص 254، ح 10.

(2 و 3) الدر المنثور، ج 6، ص 139.

(4) روح المعانى، ج 27، ص 96.

(5) سوره حجر، آيه 21.

/ 676