" وَ أَصْحابُ الْيَمِينِ ما أَصْحابُ الْيَمِينِ" از اين آيه شروع مىشود به تفصيل مال حال اصحاب ميمنه، و اگر به جاى تعبير به اصحاب ميمنه تعبير كرد به اصحاب يمين، براى اين بود كه بفهماند هر دو تعبير در باره يك طايفه است، و آن يك طايفه كسانى هستند كه نامه اعمالشان به دست راستشان داده مىشود، و جمله دوم استفهامى است كه در مقام بزرگداشت امر آنان و به شگفت آوردن شنونده از حال ايشان است، و اين جمله استفهامى خبر است براى جمله اول يعنى" وَ أَصْحابُ الْيَمِينِ". (1 و 2) روح المعانى، ج 27، ص 139.