احتجاج عليه بت پرستى و اعتقاد به اينكه ملائكه دختران خدا و شفعايند - ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

راستى انسانها چنين قدرتى دارند كه هر چه را آرزو كنند به صرف آرزو مالك شوند؟ (24).

نه، دنيا و آخرت تنها ملك خدا است (25).

و چه بسيار فرشته در آسمان كه شفاعتشان هيچ دردى را دوا نمى‏كند، مگر بعد از آنكه خدا اذن دهد، و براى هر كس كه بخواهد و بپسندد اجازه دهد (26).

كسانى كه به آخرت ايمان نمى‏آورند براى ملائكه نامهاى زنان مى‏گذارند و آنان را زن مى‏پندارند (27).

با اينكه هيچ دليلى علمى بر گفته خود ندارند، و جز خيال و گمان دنبال نمى‏كنند، در حالى كه خيال و گمان هيچ دردى را دوا ننموده، در تشخيص حق جاى علم را نمى‏گيرد (28).

پس تو اى پيامبر از هر كسى كه از ياد ما روگردان است و جز زندگى دنيا نمى‏خواهد روى بگردان (29)

علمشان تا همين جا كارگر است، و تحقيقا پروردگار تو بهتر مى‏داند كه چه كسى از راه او گمراه شده، و چه كسى راه يافته است (30).

و براى خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمين هست (آن وقت چگونه ممكن است حال اين دو طايفه را نداند، و اينكه گفتيم از آنان روى بگردان براى اين بود كه) تا خدا آنهايى را كه با اعمال خود بدى كردند، و آنهايى را كه با نيكى‏هاى خود نيكى نمودند، جزا بدهد (31).

و اما كسانى كه از گناهان كبيره و خيلى زشت پروا كرده‏اند، و گناهانى كوچك مرتكب شده‏اند، پروردگار تو مغفرتى وسيع دارد، او به وضع شما آگاه است، چه آن زمانى كه شما را از زمين پديد مى‏آورد، و چه آن زمانى كه در شكم مادرانتان چنين بوديد، پس بيهوده خويشتن را نستاييد كه او بهتر مى‏داند چه كسى با تقوا است (32).

بيان آيات

احتجاج عليه بت پرستى و اعتقاد به اينكه ملائكه دختران خدا و شفعايند

اين آيات قسمتى از آيات فصل دوم سوره است، كه گفتيم در سه فصل خلاصه‏
مى‏شود، خداى تعالى در اين آيات به مساله بت‏ها و بت‏پرستى‏ها پرداخته به شديدترين وجه ريشه اين ادعا را مى‏زند كه بت‏ها به زودى ايشان را شفاعت مى‏كنند، و در اين آيات اشاره‏اى هم به مساله معاد كه از مطالب فصل سوم سوره است دارد.