ذكر پاره‏اى از اسماء حسنى و صفات علياى خداى تعالى كه وجود قيامت و بعث و جزا را اقتضاء دارند - ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

او آنچه را كه در آسمانها و زمين است مى‏داند و نيز آنچه را كه شما پنهان كنيد و آنچه را آشكار سازيد مى‏داند و خدا داناى به درون دلها است (4).

مگر خبر آن كسانى كه قبل از اين كافر شدند به شما نرسيده كه چگونه در دنيا وبال كفر خود را چشيدند و در آخرت هم عذابى اليم دارند (5).

و اين بدان جهت بود كه همواره پيامبرانشان با آيات و معجزات روشن مى‏آمدند ولى آنها مى‏گفتند آيا يك فرد انسان، ما را هدايت كند؟ در نتيجه اين تكبر كافر شدند و از پذيرفتن حق اعراض نمودند خدا هم از آنان و از ايمان آوردنشان اظهار بى‏نيازى كرد و خدا بى‏نيازى ستوده است (6).

كسانى كه كافر شدند پنداشتند كه مبعوث نمى‏شوند، بگو چرا، به پروردگارم سوگند كه به طور قطع مبعوث مى‏شويد و بدانچه كه كرده‏ايد خبرتان خواهند داد و اين براى خدا آسان است (7).

پس به خدا و رسول او و نورى كه ما نازل كرده‏ايم ايمان بياوريد و خدا بدانچه مى‏كنيد با خبر است (8).

روزى كه شما را جمع مى‏كند براى" يوم الجمع"، آن روز روز تغابن است و كسى كه به خدا ايمان آورده عمل صالح كرده باشد خدا گناهانش را مى‏آمرزد و در جناتى داخلش مى‏كند كه از زير درختانش نهرها روان است و در آن جنات تا ابد جاودانه خواهد بود و اين خود رستگارى عظيمى است (9).

و كسانى كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند آنان اهل آتش و در آتش خالدند و چه سرانجامى است (10).

بيان آيات‏

ذكر پاره‏اى از اسماء حسنى و صفات علياى خداى تعالى كه وجود قيامت و بعث و جزا را اقتضاء دارند

اين سوره از نظر سياق و نظم شبيه به سوره حديد است، و گويى خلاصه‏اى از آن است، و غرض سوره اين است كه مؤمنين را تشويق و تحريك كند به اينكه در راه خدا انفاق كنند، و غرض ديگرش اين است كه ناراحتى‏ها و تاسف‏هايى كه در اثر هجوم مصائب در دلهاشان نشسته برطرف سازد، و نويد دهد كه اگر در راه ايمان به خدا و جهاد در راه او و انفاق‏
در آن راه مشقاتى را متحمل مى‏شوند، همه به اذن خدا است.