لطفا منتظر باشید ...
بيان آيات
اشاره به مفاد كلى سوره مباركه طور و بيان مقصود از" طور"
غرض اين سوره تهديد و انذار كسانى است كه هر آيتى را تكذيب نموده و همواره با حق عناد مىورزند. مىخواهد اينگونه كفار را به عذابى كه براى روز قيامتشان آماده كرده بيم دهد و به همين منظور با سوگندهايى غليظ، از وقوع چنين عذابى و تحقق آن در قيامت خبر مىدهد و مىفرمايد:عذاب آن روز، ايشان را رها نخواهد كرد تا بر آنان واقع شود، و هيچ گريزى از آن ندارند.سپس پارهاى از صفات آن عذاب و آن ويل را كه عذابى است عمومى و جدا ناشدنى بيان مىكند، و در مقابل، قسمتى از نعمتهاى اهل نعيم آن روز را كه همان متقين هستند شرح مىدهد، همانهايى كه در دنيا در ميان اهل خود به شفقت رفتار مىكردند، و خدا را به ايمان مىخواندند، و به يكتايى مىستودند.و آن گاه شروع مىكند به توبيخ مكذبين، كه نسبتهاى ناروايى به رسول خدا (ص) و به قرآن و دين حقى كه بر آن جناب نازل شده مىدادند.و در پايان، سوره را با تكرار همان تهديدها ختم نموده، رسول گرامى خود را دستور مىدهد به اينكه پروردگار خود را تسبيح گويد. و اين سوره به شهادت سياق آياتش، در مكه نازل شده است." و الطور" بعضى «1» از مفسرين گفتهاند:" طور" به معناى مطلق كوه است، و هر كوهى را طور مىگويند، و ليكن استعمالش در آن كوهى كه موسى (ع) با خداى تعالى سخن گفت غلبه يافته، و در آيه مورد بحث هم مناسبتر آن است كه همان كوه منظور باشد، چون سوگند همواره به چيزى مىخورند كه نوعى قداست داشته باشد، و از ميان كوهها اين كوه است كه خداى تعالى مقدسش دانسته، و پر بركتش ساخته است.(1) روح المعانى، ج 21، ص 26.(2) سوره تين، آيه 2.(3) سوره مريم، آيه 52.
