لطفا منتظر باشید ...
عدم تساوى انفاق در زمان جنگ با انفاق بعد از فتح
" لا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا ..."كلمه" استواء" كه مصدر فعل" لا يَسْتَوِي" است به معناى همان تساوى معروف است، مىخواهد بفرمايد:بين اين دو طايفه تساوى نيست، و اين دو طايفه عبارتند از: 1- كسانى كه قبل از جنگ انفاق كردند، و در جنگ شركت هم جستند. 2- كسانى كه بعد از پايان جنگ انفاق كردند و قتال نمودند، و اين طايفه دوم در آيه شريفه حذف شده، چون جمله" أُولئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا" بر آن دلالت مىكرد.و مراد از فتح- به طورى كه گفتهاند- «5» فتح مكه و يا فتح حديبيه است، و اينكه قتال را عطف بر انفاق كرده، خالى از اين اشاره و بلكه دلالت نيست كه مراد از انفاق در راه خدا كه در اين آيات مردم را به انجام آن تشويق كرده انفاق در جهاد است.(1) براى خداست آنچه در آسمانها و زمين است. سوره لقمان، آيه 26.(2) براى خداست ملك آسمانها و زمين. سوره نور، آيه 42.(3) از مال خدا كه به شما داده به ايشان بدهيد. سوره نور، آيه 33.(4) هر كسى فنا شونده است. سوره رحمن، آيه 26.(5) روح المعانى، ج 27، ص 172.
