لطفا منتظر باشید ...
بيان آيات
اين سوره با داستانى كه بين رسول خدا (ص) و بعضى از همسرانش اتفاق افتاد آغاز شده، و آن اين بود كه به خاطر حادثهاى كه شرحش مىآيد پارهاى از حلالها را بر خود حرام كرد، و بدين سبب در اين آيات آن جناب را مورد عتاب قرار مىدهد كه چرا به خاطر رضايت بعضى از همسرانت، حلال خدا را بر خود حرام كردى، و در حقيقت و به طورى كه از سياق بر مىآيد عتاب متوجه همان همسر است، و مىخواهد رسول گرامى خود را عليه آن همسر يارى كند.بعد از نقل اين داستان مؤمنين را خطاب مىكند به اينكه جان خود را از عذاب آتشى كه آتشگيرانهاش انسان و سنگ است نگه بدارند، و بدانند كه به جز اعمال خود آنان به ايشان جزايى نمىدهند، جز ايشان خود اعمالشان است، و معلوم است كه هيچ كس نمىتواند از عمل خود بگريزد پس هيچ كس از اين جزا خلاصى ندارد، مگر پيغمبر و آنهايى كه به وى ايمان آوردند، آن گاه بار ديگر رسول خدا (ص) را به جهاد با كفار و منافقين خطاب مىكند. در آخر، سوره را به آوردن مثلى ختم مىكند، مثلى از زنان كفار، و مثلى از زنان مؤمنين، و در اينكه سياق سوره ظهور در مدنيت آن دارد حرفى نيست.مقصود از تحريم پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) آنچه را كه خدا برايش حلال كرده (لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ)
" يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضاتَ أَزْواجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ" خطابى است آميخته با عتاب، كه چرا آن جناب پارهاى از حلالهاى خدا را بر خود حرام كرده، ولى تصريح نكرده كه آنچه حرام كرده چيست، و قصه چه بوده؟ چيزى كه هست جمله" آيا خشنودى همسرانت را مىخواهى؟" اشاره دارد بر اينكه آنچه آن جناب بر خود حرام كرده، عملى از اعمال حلال بوده، كه رسول خدا (ص) آن را انجام مىداده، و بعضى از همسرانش از آن عمل ناراضى بوده، آن جناب را در مضيقه قرار مىدادند و اذيت مىكردهاند، تا آن جناب ناگزير شده سوگند بخورد كه ديگر آن عمل را انجام ندهد.پس اگر در جمله" يا أَيُّهَا النَّبِيُّ" خطاب را متوجه آن جناب بدان جهت كه نبى است كرده، و نه بدان جهت كه رسول است، دلالت دارد كه مساله مورد عتاب مساله شخصى آن جناب بوده، نه مسالهاى كه جزو رسالتهاى او براى مردم باشد، و معلوم است كه وقتىصحيح و مناسب بود بفرمايد:" يا ايها الرسول" كه مساله مورد بحث مربوط به يكى از رسالتهاى آن جناب باشد.
