معناى آيه شريفه:" وَ إِنْ فاتَكُمْ شَيْ‏ءٌ مِنْ أَزْواجِكُمْ ..." - ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 19

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

در سابق يعنى در تفسير آيه شريفه" وَ لا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ" «1» و نيز در
تفسير آيه شريفه" وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ" «1» گفتيم كه:

بين اين دو آيه و آيه مورد بحث نسخى واقع نشده.

" وَ سْئَلُوا ما أَنْفَقْتُمْ وَ لْيَسْئَلُوا ما أَنْفَقُوا"- ضمير جمع در كلمه" و اسئلوا" به مؤمنين، و ضمير در" يسئلوا" به كفار برمى‏گردد، و معناى جمله مورد بحث اين است كه:

اگر زنى از شما مسلمانان به كفار پيوست، شما نيز بايد از كفار مهريه‏اى كه به آن زن داده‏ايد مطالبه كنيد، هم چنان كه آنها مى‏توانند مهريه زنى را كه به شما مسلمانان پيوسته از شما مطالبه كنند، آيه شريفه با جمله‏اى ختم شده كه در آن به اين معنا اشاره شده است، كه احكام مذكور در آيه حكم خداست، مى‏فرمايد:

" ذلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ".

معناى آيه شريفه:" وَ إِنْ فاتَكُمْ شَيْ‏ءٌ مِنْ أَزْواجِكُمْ ..."

" وَ إِنْ فاتَكُمْ شَيْ‏ءٌ مِنْ أَزْواجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْواجُهُمْ مِثْلَ ما أَنْفَقُوا ..."

راغب گفته:

كلمه" فوت" به معناى دور شدن چيزى از آدمى است، به نحوى كه دسترسى به آن ممكن نباشد، و در آيه" وَ إِنْ فاتَكُمْ شَيْ‏ءٌ مِنْ أَزْواجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ" به همين معنا است «2» و كلمه" معاقبه" و" عقاب" به معناى رسيدن به آخر و عاقبت هر چيز تفسير شده، و منظور از آن در آيه اين است كه اگر از كفار غنيمتى كه عاقبت جنگ است به شما رسيد.

و بعضى «3» گفته‏اند كه:

" عاقبتم" با اينكه از باب مفاعله است به معناى" عقبتم"- با تشديد قاف- از باب تفعيل است.

بعضى «4» ديگر گفته‏اند:

از عقبه به معناى توبه گرفته شده.

و آنچه به ذهن نزديك‏تر مى‏رسد اين است كه مراد از كلمه" شى‏ء" در آيه شريفه مهريه باشد، و حرف" من" در جمله" من ازواجكم" ابتداى غايت را برساند، و جمله" الى الكفار" متعلق باشد به جمله" فاتكم" و مراد از جمله" الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْواجُهُمْ" بعضى از مؤمنين باشد، و ضمير در" انفقوا" به همانان برگردد، در نتيجه معناى آيه چنين باشد:

و اگر از شما مهريه‏اى از همسران كافرتان نزد كفار مانده و از دست رفته باشد، و همسرانتان به كفار پيوسته باشند، اگر مؤمنين در جنگ به غنيمتى رسيدند، مهريه اين گونه افراد را به همان مقدارى كه از چنگشان رفته به آنان بدهند.

البته آيه شريفه به وجوهى ديگر نيز تفسير شده، اما وجوهى است كه از فهم دور است، و به همين جهت از نقل آنها چشم پوشيديم.

" وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ"- در اين جمله امر به تقوى نموده، و خداى تعالى را
با صله و موصول توصيف كرده، تا علت لزوم تقوى را بيان كرده باشد، در نتيجه معنايش اين مى‏شود كه:

از خدا پروا كنيد، براى اينكه به او ايمان داريد.

(1) سوره مائده، آيه 5.

(2) مفردات راغب، ماده" فوت".

(3 و 4) روح المعانى، ج 28، ص 79.

/ 676