لطفا منتظر باشید ...
بيان اينكه تاثير تفال و تطير مربوط به حالت نفسانى كسى است كه تفال و تطير مىكند
و اما در روايات اخبار بسيار زيادى در نهى از آن و اينكه براى دفع شومى آن بىاعتنايى نموده و به خدا توكل كنيد، و به دعا متوسل شويد، رسيده، و اين روايات نيز بيان گذشته ما را تاييد مىكند، كه گفتيم:تاثير تفال و تطير مربوط به نفس صاحب آن است، از آن جمله در كافى به سند خود از عمرو بن حريث روايت كرده كه گفت:امام صادق (ع) فرمود:طيره و فال بد زدن را اگر سست بگيرى و به آن بىاعتنا باشى و چيزى نشمارى سست مىشود، و اگر آن را محكم بگيرى محكم «2» مىگردد «3». پس دلالت اين حديث بر اينكه فال چيزى نيست هر چه هست اثر نفس خود آدمى است بسيار روشن است.و نظير اين روايت حديثى است كه از طرق اهل سنت نقل شده كه فرمود:سه چيز است كه احدى از آن سالم نيست، يكى طيره است، و دوم حسد و سوم ظن. پرسيدند:پس ما بايد چه كار كنيم؟ فرمود:وقتى فال بد زدى بىاعتنايى كن و برو، و چون دچار حسد شدى در درون بسوز ولى ترتيب اثر عملى مده و ظلم مكن، و چون ظن بد به كسى بردى در پى تحقيق برميا، (و يا ظن خودت را مپذير) «4».
(1) گفتند ما به تو و به آنكه همراه تو است فال بد زدهايم، او گفت طائر و سرنوشت بدتان نزد خداست. سوره نمل، آيه 47.(2) روضه كافى، ج 8، ص 169، ح 235.(3) خود اينجانب تجربه كردهام كسانى كه سيزده را نحس مىدانند اگر سيزده بدر نروند به طور جدى صدمه مىخورند، و يا اگر در كارى كه مىخواهند شروع كنند كسى عطسه بزند، و اين را بطور جدى علامت آن بدانند كه اين كار صدمه دارد، اگر به آن كار اقدام كنند سخت صدمه مىخورند، و كسانى كه هيچ اعتنايى به سيزده و عطسه ندارند هيچ ضررى نمىبينند." مترجم".(4) نهايه ابن اثير، ج 3، ص 152.
