منظور از قرار دادن رأفت و رحمت در دلهاى پيروان عيسى (عليه السلام)
" ثُمَّ قَفَّيْنا عَلى آثارِهِمْ بِرُسُلِنا وَ قَفَّيْنا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ آتَيْناهُ الْإِنْجِيلَ ..."در مجمع البيان مىگويد:كلمه" تقفيه" كه مصدر فعل" قفينا" است، به معناى اين است كه چيزى را به طور مستمر دنبال چيزى ديگر قرار دهى، و به همين جهت آخرهاى شعر را قافيه شعر مىگويند، چون همه شعرها به دنبال شعر اول و از نظر قيافه و وزن تابع آن هستند«1».و ضمير در جمله" عَلى آثارِهِمْ" به نوح و ابراهيم و سابقين از ذريه آن دو بزرگوار بر مىگردد، به دليل اينكه بعد از نوح هيچ پيامبرى مبعوث نشد مگر آنكه از ذريه آن جناب بود، چون نسل بعد از نوح نسل خود آن جناب بود، به شهادت اينكه عيسى بن مريم با اينكه از ذريه ابراهيم (ع) است مع ذلك خداى تعالى در باره نوح (ع) فرموده:" وَ جَعَلْنا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْباقِينَ" «2» و باز فرموده:" وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ ... وَ عِيسى" «3»، پس معلوم مىشود منظور از جمله" ثُمَّ قَفَّيْنا عَلى آثارِهِمْ بِرُسُلِنا ..." در پى آوردن لاحقين از ذريه آن دوبزرگوار است بعد از آن دو، كه سابقين ذريه آن دو بودند، و در جمله" على اثارهم" اشارهاى است به اينكه طريقهاى كه بشر بايد در پيش بگيرد يك طريقه است، كه آيندگان بايد آن را به دنبال گذشتگان پيش بگيرند.
(1) مجمع البيان، ج 9، ص 242.(2) ذريه او را تنها باقى مانده قرار داديم. سوره صافات، آيه 77.(3) و از ذريه نوح داوود و سليمان است ... و يكى هم عيسى است. سوره انعام، آيه 85.