اشاره به مراد از اينكه فرمود ستارگان را رجوم براى شياطين قرار داديم‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 19

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اشاره به مراد از اينكه فرمود ستارگان را رجوم براى شياطين قرار داديم‏

" وَ لَقَدْ زَيَّنَّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابِيحَ ..."

كلمه" مصابيح" جمع مصباح (چراغ) است، و اگر ستارگان را چراغ ناميده به خاطر نورى است كه از آنها تلألؤ مى‏كند، و ما قبلا- در سوره حم سجده- در اين باره بحث كرديم.

" وَ جَعَلْناها رُجُوماً لِلشَّياطِينِ"- يعنى ما ستارگان را كه آسمان را با آنها زينت داديم رجم‏هايى- تيرها- قرار داديم، و با آنها شياطينى را كه به آسمان نزديك مى‏شوند تا خبرهاى آسمانى را استراق سمع كنند، تيرباران مى‏كنيم، هم چنان كه در جاى ديگر فرمود:

" إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهابٌ مُبِينٌ" «1»، و نيز فرموده:

" إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ" «2».

بعضى از مفسرين گفته‏اند جمله مورد بحث دلالت دارد بر اينكه مراد از كواكب كه آسمان را زينت داده تمامى ستارگان آسمان است، چه ثوابت و سيارات، و چه شهاب‏ها، چون ثوابت و سيارات هر يك در جاى خود، و در مدار خود قرار دارد، و نمى‏تواند منظور از رجوم باشد، و دو كلمه" كواكب" و" نجم"، همانطور كه بر ستارگان فعلى اطلاق مى‏شود، بر شهابها نيز اطلاق مى‏شود.

بعضى «3» ديگر گفته‏اند:

شهابها تكه‏هايى هستند كه از كواكب جدا مى‏شوند، و به وسيله آنها شيطانها رجم مى‏شوند، و اما خود كواكب به هيچ وجه فرو نمى‏ريزند، مگر وقتى كه خدا بخواهد همه را فانى سازد. اين وجه با نظريه‏هاى علمى امروز موافق‏تر است، و اما اينكه رجم شيطانها به وسيله شهابها چه معنا دارد، قبلا مختصرى در باره‏اش بحث كرده‏ايم.

" وَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذابَ السَّعِيرِ"- يعنى ما براى شيطانها كه همانا اشرار از جنيان هستند عذاب دوزخ را تهيه كرده‏ايم كه آتشى است مشتعل.

" وَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذابُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ" بعد از آنكه پاره‏اى از نشانيهاى ربوبيت خداى تعالى را ذكر كرد، به دنبالش تهديد كافران و منكران به ربوبيت او را آورد، و قرار اين سوره بر همين منوال است كه حجت‏ها را آميخته با تهديد و انذار بياورد.

(1) مگر كسى كه استراق سمع كند، كه تيرهاى شهاب دنبالش مى‏كند. سوره حجر، آيه 18.

(2) مگر شيطانى كه بخواهد چيزى بربايد كه شهاب فروزان دنبالش مى‏كند. سوره صافات، آيه 10.

(3) مجمع البيان، ج 10، ص 323.

/ 676