ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

و زمين را براى مردم گسترده كرد (10).

زمينى كه در آن ميوه‏ها و نخل داراى غلاف هست (11).

و دانه‏هاى داراى سبوس و گياهان معطر است (12).

پس اى جن و انس! ديگر كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را كفران مى‏كنيد؟ (13).

انسان را از لايه خشكيده‏اى چون سفال آفريد (14).

و جن را از شعله‏اى از آتش خلق كرد (15).

پس اى جن و انس! ديگر كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را كفران مى‏كنيد؟ (16).

پروردگارى كه پروردگار دو مشرق و دو مغرب (تابستانى و زمستانى) است (17).

پس اى جن و انس ديگر كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را كفران مى‏كنيد؟ (18).

دو دريا (يكى شيرين در مخازن زير زمينى و يكى شور در اقيانوس‏ها) را بهم متصل كرد (19).

و بين آن دو فاصله‏اى قرار داد تا به يكديگر تجاوز نكنند (20).

پس اى جن و انس ديگر كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را تكذيب مى‏كنيد؟ (21).

و از آن دو لؤلؤ و مرجان بيرون مى‏آيد (22).

پس ديگر كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را تكذيب مى‏كنيد؟ (23).

و براى او است كشتى‏هايى كه در دريا چون كوه پديد آمده (24).

ديگر كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را تكذيب مى‏كنيد؟ (25).

هر چه بر گرده زمين است نابود مى‏شود (26).

تنها ذات پروردگارت باقى مى‏ماند، چون او داراى صفات جلال و جمال است (27).

پس ديگر كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را تكذيب مى‏كنيد؟ (28).

همه كسانى كه در آسمانها و زمينند از او درخواست مى‏كنند، و او همه روزه مشغول كارى نو
است (29).

پس ديگر كداميك از نعمت‏هاى پروردگارتان را تكذيب مى‏كنيد (30).