لطفا منتظر باشید ...
مؤلف
اين معنا را قمى هم در تفسير خود آورده، و ليكن سند آن را ذكر نكرده، و نام على (ع) را نبرده، بلكه فرموده:" از آن جناب" «3».و در الدر المنثور است كه:ابن مردويه از ابن عباس روايت كرده كه در تفسير آيه" مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ" گفته:منظور از دو دريا على و فاطمه است، و منظور از برزخ و حائل ميان آن دو رسول خدا (ص) است، و در تفسير آيه" يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ" گفته است:منظور از لؤلؤ و مرجان حسن و حسين است «4».مؤلف
نظير اين حديث را الدر المنثور «5» از ابن مردويه از انس بن مالك و نيز صاحب مجمع البيان «6» از سلمان فارسى و سعيد بن جبير و سفيان ثورى روايت كردهاند، چيزى كه هست بايد دانست كه اين تفسير، تفسير به باطن است نه اينكه بخواهد بفرمايد: معناى بحرين و برزخ و لؤلؤ و مرجان اين است.و در تفسير قمى در ذيل آيه" كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ" آمده كه امام در بيان جمله" كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ" فرموده:يعنى هر كس كه بر روى زمين قرار دارد، و در معناى جمله" وَ يَبْقى وَجْهُ رَبِّكَ" فرموده:منظور از وجه پروردگار دين او است، و امام على بن الحسين فرموده:وجه خدا كه مردم رو به سوى آن مىآيند ماييم «7».و در مناقب ابن شهراشوب در ذيل آيه" وَ يَبْقى وَجْهُ رَبِّكَ" آمده كه:امام صادق (ع) فرمود:وجه اللَّه ماييم «8».(1) عيون اخبار الرضا، ج 2، باب ما جاء عن الرضا من خبر الشامى، ص 242.(2) احتجاج، ج 1، ص 386، ط نجف.(3) تفسير قمى، ج 2، ص 344.(4) الدر المنثور، ج 6، ص 142.(5) الدر المنثور، ج 6، ص 143.(6) مجمع البيان، ج 9، ص 201.(7) تفسير قمى، ج 2، ص 345.(8) مناقب، ج 3، ص 272.
