ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 19

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

فرمود:
اگر هر يك از آنان كوهى از طلا در راه خدا انفاق كنند هرگز به يك چهارم اجر شما و بلكه به نصف آن هم نمى‏رسند، و همين فصل مميز ميان ما و ساير مسلمانان آينده است، كه ما قبل از فتح مكه در راه خدا انفاق كرديم،" لا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ ..." «1»

مؤلف

اين معنا به چند طريق و با عبارتى قريب به هم روايت شده، ولى اين اشكال متوجه آن هست كه از سياق آيات مورد بحث برمى‏آيد كه بعد از فتح نازل شده كه منظور از آن فتح، فتح حديبيه است و يا فتح مكه است، و اين روايات مى‏گويند:

آيه قبل از فتح نازل شده، پس با آيه انطباق ندارد.

و نيز در همان كتاب است كه عبد بن حميد و ابن منذر از عكرمه روايت كرده‏اند كه گفت:

وقتى آيه شريفه" لا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ" نازل شد ابو دحداح گفت:

به خدا سوگند امروز مبالغ هنگفتى انفاق مى‏كنم، تا درجه آن كسانى را دريابم كه قبل از فتح انفاق كرده بودند، و بعد از من هم كسى نتواند اين ركورد مرا بشكند.

آن گاه گفت بارالها هر چه را كه ابو دحداح مالك است نصفش در راه تو باشد، و تمامى اموالش را نصف كرد، تا رسيد به لنگه كفشش گفت:
حتى اين هم «2».

و در تفسير قمى در ذيل آيه" يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ يَسْعى‏ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ" مى‏گويد:

در روز قيامت نور در بين مردم طبق درجات ايمانشان تقسيم مى‏شود، و نورى كه به منافق مى‏رسد تنها بين انگشت ابهام پاى چپش را فرا مى‏گيرد، منافق به نور خود مى‏نگرد، و سپس به مؤمنين مى‏گويد:

بايستيد تا من از نور شما اقتباس كنم. مؤمنين به ايشان مى‏گويند:

به عقب برگرديد و در آنجا براى خود كسب نور كنيد، در اين هنگام است كه بين اين دو طايفه ديوارى زده مى‏شود، ديوارى كه داراى درى است، از پشت ديوار مؤمنين را صدا مى‏زنند كه مگر ما در دنيا با شما نبوديم؟

مى‏گويند:

بله بوديد، و ليكن شما خود را
مفتون و هلاك كرديد، امام فرمود:

يعنى با نافرمانى خدا خود را هلاك كرديد" و تربصتم و ارتبتم" فرمود:

يعنى همواره در انتظار بوديد و شك داشتيد.

(1 و 2) الدر المنثور، ج 6، ص 172.

/ 676