لطفا منتظر باشید ...
" أَ لَمْ يَأْنِ ..." «2». و لازمه اين روايت اين است كه سوره مورد بحث در ايام هجرت نازل شده باشد، و اين دو روايت نيز با سياق آيات سوره نمىسازد.و نيز در الدر المنثور است كه:ابن جرير از براء بن عازب روايت كرده كه گفت:از رسول خدا (ص) شنيدم مىفرمود:مؤمنين امت من شهيدانند، آن گاه اين آيه را تلاوت فرمود:" وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ" «3».و در تفسير عياشى به سند خود از منهال قصاب روايت كرده كه گفت:به امام صادق (ع) عرضه داشتم:دعا بفرما خدا شهادت را روزيم كند. فرمود:
مؤمن خود شهيد است، و آن گاه اين آيه را خواند «4».
مؤلف
در اين معنا روايتى ديگر است، و ظاهر بعضى از آنها مانند همين روايت اين است كه مىخواهد شهادت را به كشته شدن در راه خدا تفسير كند.و در تفسير قمى به سند خود از حفص به غياث روايت آورده كه گفت:به امام صادق (ع) عرضه داشتم:فدايت شوم حد زهد در دنيا چيست؟ (1) الدر المنثور، ج 6، ص 174.(2) الدر المنثور، ج 6، ص 175.(3) الدر المنثور، ج 6، ص 176.(4) نور الثقلين، ج 5، ص 244 به نقل از تفسير عياشى.(5) نور الثقلين، ج 5، ص 248 به نقل از تفسير قمى.
