ترجمه تفسیر المیزان جلد 19

" يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ يُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ..."

اين جمله جواب شرطى است كه در ظاهر كلام نيامده، ولى از آيه قبلى فهميده مى‏شود، و تقدير كلام اين است كه:

" ان تؤمنوا باللَّه و رسوله و تجاهدوا فى سبيله يغفر لكم ذنوبكم ...".

در آيه شريفه مورد بحث كلمه" ذنوبكم" مطلق آمده، يعنى نفرمود كدام گناه آمرزيده مى‏شود. و از اين اطلاق مى‏توانيم نتيجه بگيريم كه تمامى گناهان با شرايطى كه ذكر شده آمرزيده مى‏شود. اعتبار عقلى هم مساعد با اين معنا است، چون اين آمرزش در آيه شريفه مقدمه داخل شدن در بهشت جاودان ذكر شده، و معنا ندارد كه كسى داخل چنين بهشتى بشود، در حالى كه پاره‏اى از گناهانش آمرزيده نشده باشد. و اى بسا به منظور اشاره به همين نكته بوده كه دنبال آيه فرموده:

" وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ" يعنى جناتى ثابت و دائمى.

پس دائمى و ثابت بودن آن جنات خود اشاره است به اينكه مغفرت مزبور در آيه شامل همه گناهان مى‏شود.

علاوه بر اين، در آيه شريفه ميان ثمن و مثمن معامله، مقابله واقع شده. آنچه مؤمن به خدا مى‏دهد، متاع قليل دنياى ناپايدار است، و آنچه خدا به مؤمن وعده داده تا او را دلخوش سازد تا با طيب نفس و اراده‏اى قوى به اين معامله اقدام كند و خود را قربانى نمايد متاع و زندگى دائمى و باقى است، و به همين جهت به منظور تاكيد اين مطلب در آخر فرمود:

" ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ".

" وَ أُخْرى‏ تُحِبُّونَها نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِيبٌ ..."

اين آيه عطف است بر جمله" يَغْفِرْ لَكُمْ ..." و كلمه" اخرى" صفتى است كه در جاى موصوف به كار رفته، و نيز خبرى است براى مبتدايى كه حذف شده، و جمله" نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِيبٌ" بيان كلمه" اخرى" است، و تقدير كلام اين است:

" و لكم نعمة- و يا خصلة- اخرى تحبونها و هى نصر من اللَّه و فتح عاجل- و شما نعمتى- و يا خصلتى- ديگر داريد، كه دوستش داريد، و آن عبارت است از نصرتى از خدا و فتحى نزديك و جمله" وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ" عطف است بر چيزى كه از جمله سابق فهميده مى‏شد، گويا فرموده:

" قل يا ايها الذين امنوا هل ادلكم ..."،" و بشر المؤمنين".