لطفا منتظر باشید ...
مؤلف
اين معنا در روايات ائمه اهل بيت (ع) بسيار آمده.و در الدر المنثور است كه ابن منذر و ابن مردويه، از ابى سعيد خدرى روايت كردهاند كه گفت:آن هنگام كه رسول خدا (ص) را شبانه به معراج بردند، آن قدر به پروردگارش نزديك شد كه فاصله نزديكىاش قاب دو قوس و بلكه نزديكتر شد، و آيا مىدانى كه قوس به" زه" آن چقدر نزديك است، بلكه از آن هم نزديكتر شد «2».و نيز در همان كتاب است كه ابن ابى حاتم و طبرانى و ابن مردويه، از ابن عباس روايت كردهاند كه در تفسير آيه" ثُمَّ دَنا فَتَدَلَّى" فرمود:منظور رسول خدا (ص) است كه به پروردگارش نزديك شد، و سپس سرازير گرديد «3».و در مجمع البيان است كه انس در روايتى كه اوائل سندش ذكر نشده گفته است:رسول خدا (ص) در ذيل آيه" قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى" فرمود:يعنى بقدر دو ذراع يا كمتر از دو ذراع «4». و در تفسير قمى ذيل آيه" فَأَوْحى إِلى عَبْدِهِ ما أَوْحى" فرمود:اين وحى، وحى رو در رو بود، (به اين معنا كه كسى بين خدا و آن جناب واسطه نبود) «5».و در توحيد به سند خود از محمد بن فضيل روايت كرده كه گفت:من از حضرت ابى الحسن (ع) پرسيدم:آيا رسول خدا (ص) پروردگارش عز و جل را ديد؟ فرمود:بله اما با قلب خود ديد، مگر كلام خداى عز و جل را نشنيدى كه مىفرمايد:" ما كَذَبَ الْفُؤادُ ما رَأى" پس به حكم اين آيه خدا را با چشم نديد، بلكه با قلب ديد «6».(1) احتجاج، ج 2، ص 39.(2 و 3) الدر المنثور، ج 6، ص 123.(4) مجمع البيان، ج 9، ص 173.(5) تفسير قمى، ج 2، ص 334.(6) توحيد، ص 16، ح 17، ط تهران.
