ترجمه تفسیر المیزان جلد 19
لطفا منتظر باشید ...
و جمله" إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَما تَخَيَّرُونَ" در مقام مفعول است براى جمله
" تخيرون" و استفهام در آيه انكارى است، و معنايش اين است كه:نه، آن طور نيست، شايد اين طور باشد كه كتابى آسمانى داشته باشيد، و در آن خوانده باشيد كه اى مشركين اختيار با شما است، هر چه دلتان خواست و در باره دنيا و آخرت و يا تنها آخرت خود اختيار كرديد بكنيد، و خلاصه هر نامربوطى خواستيد از دهانتان بيرون بريزيد، اختيار سعادت و آخرتتان با خودتان است، هر چه شما بخواهيد و بگوييد همان مىشود." أَمْ لَكُمْ أَيْمانٌ عَلَيْنا بالِغَةٌ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَما تَحْكُمُونَ" اين آيه اشاره است به اينكه:نه، چنين اختيارى ندارند، و خدا با عهد و سوگندى شفاهى چنين پيمانى با ايشان نبسته.كلمه" ايمان" جمع يمين است، كه به معناى سوگند است، و كلمه" بلوغ" كه كلمه" بالغة" اسم فاعل آن است به معناى رسيدن به انتهاى كمال است، پس" ايمان بالغه" به معناى سوگندهايى است كه تاكيد را به نهايت رسانده باشد، و بنا بر اين، جمله" إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ" ظرفى است (به اصطلاح) مستقر و متعلق به مقدر، و تقدير كلام" ام لكم علينا ايمان كائنة الى يوم القيامة، مؤكدة نهاية التوكيد" است، يعنى نه، آن هم نيست، بلكه شايد اين باشد كه شما قسمتى به گردن ما داشته باشيد، و خلاصه ما سوگند بسيار مؤكد خورده باشيم سوگندى كه تا روز قيامت اعتبار داشته باشد كه اختيار قيامت را به شما واگذار مىكنيم، هر حكمى خواستيد بكنيد.بعضى «1» از مفسرين كلمه" ايمان" را به عهد و پيمان معنا كردهاند، در نتيجه از باب اطلاق لازم و اراده ملزوم و تعبيرى به كنايه مىباشد.بعضى «2» هم احتمال دادهاند از باب اطلاق جزء، و اراده كل باشد.و جمله" إِنَّ لَكُمْ لَما تَحْكُمُونَ" جواب قسم است، و همان چيزى است كه معاهده فرضى بر آن واقع شده، و استفهام در آن انكارى است، و معنايش اين است كه نه، آن هم نيست، شايد اين باشد كه شما ما را قسم مؤكد داده باشيد، و از ما پيمان گرفته باشيد پيمانى كه تا قيامت دوام داشته باشد، كه ما تسليم شما باشيم، و هر حكمى كه خواستيد برانيد.
