رواياتى با اين مضمون كه در قيامت هر حسب و نسبى منقطع است جز حسب و نسب رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) - ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

زياد و به حد تواتر است كه ما قسمتى از آنها را در ابحاث متفرقه گذشته ايراد نموديم.

رواياتى با اين مضمون كه در قيامت هر حسب و نسبى منقطع است جز حسب و نسب رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم)

در مجمع البيان مى‏گويد: رسول خدا (ص) فرمود: تمامى حسب و نسب‏ها در روز قيامت منقطع مى‏شود مگر حسب و نسبت من «1».

مؤلف: به نظر مى‏رسد اين روايت را از طرق عامه نقل كرده باشد، چون در كتب عامه آمده از آن جمله الدر المنثور آن را از عده‏اى از صاحبان جوامع حديث، از مسور بن مخرمه از رسول خدا (ص) روايت كرده و عبارتش چنين است: همه انساب در روز قيامت منقطع است مگر نسب من، و سبب من و دامادى من. «2» و از عده‏اى از اصحاب جوامع از عمر بن خطاب از رسول خدا (ص) روايتى نقل كرده كه عبارتش چنين است:" هر سببى و نسبى در روز قيامت منقطع است مگر سبب و نسب من «3» و از ابن عساكر از ابن عمر از آن جناب به اين عبارت نقل كرده: هر نسبى و هر دامادى در روز قيامت منقطع است مگر نسب من و دامادى من «4».

و در مناقب در حديث طاووس از امام زين العابدين (ع) روايت كرده كه فرمود: خداوند بهشت را خلق كرده براى هر كسى كه اطاعتش كند و احسان نمايد، هر چند عبد حبشى باشد، و آتش را خلق كرده براى هر كس كه نافرمانيش كند، هر چند قرشى زاده باشد، مگر نشنيدى كلام خداى را كه مى‏فرمايد" فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلا أَنْسابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَ لا يَتَساءَلُونَ" به خدا سوگند فرداى قيامت هيچ چيز به دردت نمى‏خورد مگر عمل صالحى كه خودت از پيش فرستاده باشى «5».

مؤلف: سياق آيه شريفه هم سياقى است كه تخصيص نمى‏پذيرد و بعيد نيست مقصود از روايات بالا اين باشد كه منسوب بودن به رسول خدا (ص) اين اثر را دارد كه در دنيا آدمى را موفق به عمل صالح مى‏كند، عملى كه در روز قيامت به درد آدمى بخورد.

و در تفسير قمى در ذيل جمله" تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ" فرموده‏اند: يعنى آتش لهيب مى‏زند بر ايشان و آنان را مى‏سوزاند" وَ هُمْ فِيها كالِحُونَ" در حالى كه رويها متغير و دهنهايشان باز باشد «6».

(1) در روايات شيعه تنها نسب آمده هم چنان كه قرآن نيز تنها نسب را نفى كرد، مترجم. مجمع البيان، ج 7، ص 119.

(2 و 3 و 4) الدر المنثور، ج 5، ص 15.

(5) مناقب، ج 4، ص 151.

(6) تفسير قمى، ج 2، ص 94.

/ 583