معناى جمله:" وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ" و مفاد تعبير به" ما كان" - ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خود ادامه داده و اصرار ورزيدند و هم چنان آيات خداى را تكذيب كردند و هيچ نگاهى به اين نباتات كه از زمين رويانديم، نباتاتى كه جفت‏هايى كريمند نيفكندند.

بنا بر اين، رؤيت در اين جمله متضمن معناى نظر و تفكر است، و به همين جهت با حرف" الى" متعدى شده، (چون اگر همان معناى لغوى خود، يعنى ديدن را مى‏داشت ديگر اين حرف را لازم نداشت، يك بار مى‏گوييم فلان چيز را ديدم، بار ديگر مى‏گوييم به فلان چيز نظر كردم، در اولى حرف با را به كار نمى‏بريم، و در دومى مى‏بريم).

و مراد از" زوج كريم"- بطورى كه گفته‏اند- به معناى زوج نيكو است، آن نباتاتى است كه خداى سبحان نر و ماده‏شان خلق كرده. بعضى «1» از مفسرين گفته‏اند: مراد از آن، همه موجودات روييدنى است، چه نبات و چه حيوان، و چه انسان، به دليل اينكه در جاى ديگر در خصوص انسان فرموده:" وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً" «2».

" إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ" كلمه" ذلك" اشاره است به داستان روياندن هر جفتى كريم، كه در آيه قبلى بود و از اين جهت آيت است كه هر يك از اين جفتها را ايجاد كرده و نواقص هر يك از دو طرف زوج را با ديگرى بر طرف نموده است و هر دو طرف را به سوى آن غايتى كه بدان منظور ايجاد شده‏اند سوق داده و به سوى آن هدف هدايت نموده است. خدايى كه چنين سنتى در همه كائنات دارد، چطور ممكن است امر انسانها را مهمل بگذارد و به سوى سعادتش و آن راهى كه خير دنيا و آخرتش در آن است هدايت نكند؟ اين آن حقيقتى است كه آيت روييدنيها بدان دلالت دارد.

معناى جمله:" وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ" و مفاد تعبير به" ما كان"

و در جمله" وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ- بيشترشان ايمان آور نبوده‏اند" به اين نكته اشاره نمود كه: اكثر مشركين به خاطر اينكه اعراض از ياد خدا ملكه ايشان شده و استعداد ايمان در آنان باطل شده، انتظار نمى‏رود كه ايمان بياورند، پس ظاهر آيه شريفه نظير ظاهر آيه" فَما كانُوا لِيُؤْمِنُوا بِما كَذَّبُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ" «3» خواهد بود، و اين نكته، يعنى عليت رسوخ ملكات رذيله و استحكام فساد در سريره براى كفر و فسوق (نكته‏اى است كه) در بسيارى از آيات قرآنى آمده است.

(1) مجمع البيان، ج 7، ص 184.

(2) خدا شما را از زمين رويانيد. سوره نوح، آيه 17.

(3) به خاطر تكذيبى كه قبلا كردند ايمان نخواهند آورد. سوره يونس، آيه 74.

/ 583