" وَ قُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزاتِ الشَّياطِينِ وَ أَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ" در مجمع البيان گفته كلمه" همزه" به معناى شدت دفع است، و حرف همزه (يكى از حروف الفبا) را هم از اين جهت همزه ناميدهاند كه چون از ته حلق ادا مىشود، بايد بيشتر به حلق اعتماد داشته باشد، و با فشار بيشترى به خارج دفع گردد، و همزه شيطان به معناى دفع او به سوى گناهان از راه گمراه كردن است «1». و در تفسير قمى از امام عسكرى (ع) نقل كرده كه فرمود همزه شيطان آن وسوسههايى است كه در دلت مىاندازد «2».در اين دو آيه رسول خدا (ص) را دستور مىدهد كه از اغواى شيطانها به پروردگار خود پناه ببرد، و از اينكه شيطانها نزدش حاضر شوند به آن درگاه ملتجى شود و در اين تعبير اشارهاى هم به اين معنا هست كه شرك و تكذيب مشركين هم از همان همزات شيطانها، و احاطه و حضور آنها است.(1) مجمع البيان، ج 7، ص 116.(2) تفسير قمى، ج 2، ص 93.