احتجاج ديگر كفار در رد رسالت رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم): چرا ملائكه بر او نازل نشده، پروردگارمان را نمىبينيم
" وَ قالَ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْمَلائِكَةُ أَوْ نَرى رَبَّنا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَ عَتَوْا عُتُوًّا كَبِيراً" در مجمع البيان گفته كلمه" رجاء" به معناى انتظار خيرى است كه احتمال وقوعش در دل زياد باشد، و به همين معنا است طمع و امل، و كلمه" لقاء" به معناى رفتن به سوى چيزى است به طورى كه بين تو و او حائلى نباشد، و كلمه" عتو" به معناى گراييدن به سوى زشتترين ظلم است «2».و مراد از" لقاء" در آيه مورد بحث، برگشتن به سوى خدا در روز قيامت است، و اگر آن را لقاء ناميده، بدين جهت است كه آن روز مردم به سوى خدا بروز مىكنند. به طورى كه حايلى از جهل و يا غفلت در بين نماند، چون در روز قيامت عظمت الهى همه حجابها را پاره مىكند، هم چنان كه فرمود:" وَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ- آن روز ديگر علم پيدا مىكنند كه خدا حقى است مبين".پس مراد از اينكه فرمود:" كسانى كه اميدوار لقاء خدا نيستند" انكار و قبول نداشتن معاد است، و اگر آن را تكذيب قيامت و يا ساعت و يا امثال آن نخواند، هم چنان كه در آيات قبل خواند، براى اينكه گفتگو از مشاهده ملائكه و رؤيت پروردگار تعالى و مقدس بود، پس در همين تعبير اشاره است به اينكه آنچه گفتند، و در خواست نازل كردن ملائكه، و يا رؤيت پروردگار كردند، از اين جهت بود كه اينها از لقاى خدا مايوسند، و مىپندارند كه چنين چيزى محال است، و بعد از آنكه فرمود هم ملائكه ممكن است نازل شود و هم خداى تعالى ملاقات(1) ما ملائكه را جز براى فرستادن عذاب استيصال نمىفرستيم، و اگر هم به قومى بفرستيم ديگر آنان را مهلت نداده، به كلى منقرضشان مىكنيم. سوره حجر، آيه 8.(2) مجمع البيان، ج 7، ص 166، ط تهران.