سبائيان براى سليمان هديه مى‏فرستند و او هديه آنان را رد مى‏كند - ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

This is a Digital Library

With over 100,000 free electronic resource in Persian, Arabic and English

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

دلالت مى‏كند، تلبس به صفت ذلت را هم مى‏رساند.

و جمله" كَذلِكَ يَفْعَلُونَ"، بعد از جملات" أَفْسَدُوها وَ جَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِها أَذِلَّةً" كه اصل وقوع را مى‏رساند، استمرار آن را نيز مى‏رساند و معنايش اين است كه: اين رفتار از پادشاهان هميشگى و مستمر است، (اينطور نيست كه نسبت به كشور ما رفتارشان طورى ديگر شود).

بعضى «1» از مفسرين گفته‏اند: اين جمله جزء كلام ملكه نيست، بلكه كلام خداى سبحان است، ولى حرف صحيحى نيست، چون مقام، اقتضاى چنين تصديقى را ندارد.

سبائيان براى سليمان هديه مى‏فرستند و او هديه آنان را رد مى‏كند

" وَ إِنِّي مُرْسِلَةٌ إِلَيْهِمْ بِهَدِيَّةٍ فَناظِرَةٌ بِمَ يَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ" يعنى من نزد سليمان خواهم فرستاد و اينگونه سخن گفتن لحن سخن گفتن پادشاهان است، كه تجبر و عزت ملوكى را مى‏رساند و گر نه در كلام خود، نام سليمان را مى‏برد، ليكن زبان خود را از بردن نام او نگه داشت و مساله را به او و درباريانش با هم نسبت داد و نيز فهمانيد كه سليمان هم هر چه مى‏كند به دست ياران و ارتشيان و به كمك رعيت خود مى‏كند.

و معناى اينكه گفت:" فَناظِرَةٌ بِمَ يَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ" اين است كه ببينيم چه عكس العملى نشان مى‏دهد، تا ما نيز به مقتضاى وضع او عمل كنيم و اين- همانطور كه گفتيم- اظهار نظر ملكه سبأ بود، و از كلمه" مرسلون" به دست مى‏آيد كه هديه‏اى را كه وى براى آن جناب فرستاد به دست جمعى از درباريانش بود، هم چنان كه از سخن بعدى سليمان (ع) كه فرمود:" ارْجِعْ إِلَيْهِمْ- برگرد نزد ايشان"، برمى‏آيد كه آن جمع، رئيسى داشته‏اند و رئيس به تنهايى نزد سليمان راه يافته و هديه را به او داده است.

" فَلَمَّا جاءَ سُلَيْمانَ قالَ أَ تُمِدُّونَنِ بِمالٍ فَما آتانِيَ اللَّهُ خَيْرٌ مِمَّا آتاكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ" ضمير در" جاء" به مالى برمى‏گردد كه به عنوان هديه نزد سليمان فرستاده شد.

احتمال هم دارد كه به حامل هديه يعنى رئيس هيئت اعزامى سبأ برگردد.

استفهام در جمله" أَ تُمِدُّونَنِ بِمالٍ" توبيخى است، و خطاب در آن به فرستاده و فرستنده هر دو برمى‏گردد و اين را تغليب گويند، كه صاحب سخن رو به حاضران كند، ولى حاضر و غايب را مورد عتاب قرار دهد، سليمان (ع) هم اينطور كلى سخن گفت و

(1) تفسير فخر رازى، ج 24، ص 196.

/ 583