وجوهى كه مفسرين در توجيه نزول تدريجى قرآن گفته‏اند و بيان ضعف آن وجوه‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اختيارت مى‏گذاريم، چون آنچه آنان مى‏گويند يا باطل محض است كه حق آن را دفع مى‏كند و يا حق است و آنان از جاى خود منحرفش كرده‏اند كه تفسير احسن ما آن را رد نموده به جاى خود بر مى‏گرداند و استوارش مى‏كند.

وجوهى كه مفسرين در توجيه نزول تدريجى قرآن گفته‏اند و بيان ضعف آن وجوه‏

پس، با بيانى كه گذشت روشن شد كه جمله" كَذلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ ... وَ أَحْسَنَ تَفْسِيراً" به دو طريق، كلام آنان را كه گفتند:" لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً" جواب مى‏دهد:

اول اينكه: علت نازل نشدن بدان گونه را از آن ناحيه كه مربوط به رسول خدا (ص) است بيان نموده مى‏فرمايد: علتش اين است كه ما خواستيم فؤاد تو را تثبيت كنيم، لذا آن را تدريجى نازل كرديم.

دوم اينكه: علت آن را از آن ناحيه كه مربوط به مردم مى‏شود بيان نموده مى‏فرمايد:

خواستيم تا هر وقت دشمنان ما ايرادى به پيامبرمان بگيرند و مثل و وصف باطلى برايش بياورند، در همان وقت جوابشان را داده حق را بيان كنيم، اگر آنها با ايرادهاى خود حق را از صورتى كه دارد تغيير داده از جاى خود تحريف كردند، ما با بهترين تفسير دوباره حق را بجاى خودش برگردانيم، و اين غرض، با نزول تدريجى حاصل مى‏شود.

جمله بعدى هم كه مى‏فرمايد:" الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلى‏ وُجُوهِهِمْ إِلى‏ جَهَنَّمَ أُوْلئِكَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضَلُّ سَبِيلًا" نيز ملحق به همين جواب دومى و نظير متمم آن است كه توضيحش- ان شاء اللَّه- خواهد آمد.

و نيز، روشن گرديد كه آيات سه‏گانه همه‏اش، در مقام بيان يك غرض است، و آن پاسخ، از ايرادى است كه به قرآن كرده‏اند- اين بود نظريه ما.

ولى بعضى «1» از مفسرين بين مضامين آيات مذكور، تفرقه انداخته‏اند و جمله" كَذلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ" را جواب از" لَوْ لا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً" گرفته و جمله" رَتَّلْناهُ تَرْتِيلًا" را خبر از ترسيل قرآن در نزول، يا در قرائت بر رسول خدا (ص) و بى ربط به ما قبل دانسته‏اند. و جمله" وَ لا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ" را نظير بيانى براى جمله" كَذلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَكَ" دانسته‏اند كه كيفيت تثبيت" فؤاد" را روشن مى‏كند.

بعضى ديگر از مفسرين آن را ناظر به خصوص مثلى كه براى رسول خدا (ص) زده‏اند دانسته و گفته‏اند: خداى تعالى در اين جمله حق مطلب را در آن باره‏

(1) مجمع البيان، ج 7، ص 169.

/ 583