لطفا منتظر باشید ...
مقصود از" تطير" و" طائر" در گفتگوى صالح (عليه السلام) و قوم ثمود:" قالُوا اطَّيَّرْنا بِكَ وَ بِمَنْ مَعَكَ ..."
" قالُوا اطَّيَّرْنا بِكَ وَ بِمَنْ مَعَكَ قالَ طائِرُكُمْ عِنْدَ اللَّهِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ" كلمه:" اطيرنا" در اصل" تطيرنا" بوده، كه صيغه متكلم مع الغير از باب تفعل است، كه مصدرش تطير مىشود و تطير به معناى فال بد زدن به چيزى و شوم دانستن آن است، خواهى پرسيد، ثلاثى مجرد آن" طير" است كه به معناى مرغ است، پس چرا در باب تفعل معناى فال بد زدن را مىدهد؟ در جواب مىگوييم: چون مردم غالبا با مرغ فال مىزدند و لذا شوم دانستن چيزى را تطير خواندند و همچنين به طورى كه گفتهاند بهره هر كسى را از شر، طائر او ناميدند.پس اينكه مردم به صالح خطاب كردند كه" ما به تو تطير مىزنيم و به هر كس كه با توست" معنايش اين است كه: تو و هم مسلكانت را شوم مىدانيم، چون مىبينيم از روزى كه تو قيام به دعوت خود كردى ما گرفتار محنتها و بلاها شديم، پس هرگز به تو ايمان نمىآوريم.صالح در پاسخ تطير آنان فرمود:" طائرتان نزد خداست" يعنى بهرهتان از شر، و آن عذابى كه اعمال شما مستوجب آن است نزد خداست.(1) اى صالح اگر راست مىگويى بياور آن عذابى را كه ما را بدان تهديد مىكنى. سوره اعراف، آيه 77.
