فرعون به موسى (عليه السلام) بر چسب ديوانگى مى‏زند و او را تهديد به زندان مى‏كند - ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

فرعون به موسى (عليه السلام) بر چسب ديوانگى مى‏زند و او را تهديد به زندان مى‏كند

" قالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ"- اين جمله، حكايت كلام دوم فرعون است، كه از در هوچى‏گرى و مسخره، رسالت او را به حاضرين نسبت داد و گفت رسولى كه نزد شما فرستاده شده، چون خواست بگويد شان من اجل است از اينكه رسولى نزد من فرستاده شود، در نهايت هم به او نسبت ديوانگى داد، كه چرا گفت: پروردگار شما و پروردگار شما و پروردگار پدران گذشته شما ...

و اگر اين گفتار وى را تشريح كنيم چنين مى‏شود كه گويا خواسته است بگويد: اين مرد ديوانه است، براى اينكه سخنانش آشفته است و حكايت مى‏كند از اينكه نيروى تعقلش پريشان و آشفته شده، براى اينكه مى‏گويد: من رسول رب العالمينم و چون مى‏پرسم رب العالمين چيست؟ دوباره همان رب العالمين را با عبارتى ديگر تكرار مى‏كند و وقتى از سخن او تعجب مى‏كنم، دوباره گفتار خود را تفسير كرده مى‏گويد: رب شما و پدران گذشته شما.

" قالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ ما بَيْنَهُما إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ"- از ظاهر سياق بر مى‏آيد كه مراد از" مشرق" آن طرفى است كه آفتاب و ساير ستارگان آسمان، طلوع مى‏كنند و مراد از" مغرب" آن جهتى است كه بر حسب حس ظاهرى ما، در آن طرف غروب مى‏كنند، و مراد از" ما بين آن دو"، ما بين مشرق و مغرب است كه شامل همه عالم محسوس شده، در نتيجه عبارت اخراى همان عبارت قبلى مى‏شود، كه فرمود:" رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُمَا".

پس اين جواب، اعاده همان جواب اول است، و همان غرض را كه عبارت بود از اتصال تدبير و اتحاد آن، دنبال مى‏كند، البته به بيانى ديگر و آن اين است كه: هر طلوعى وقتى طلوع است كه غروبى هم در مقابلش باشد و وقتى هر طلوعى غروبى داشت، ناگزير هر مشرق و مغربى وقتى متصور است كه وسطى هم بين آن دو باشد، هم چنان كه در پاسخ اول، وقتى آسمان قابل تصور است كه زمينى در مقابلش باشد و وقتى آسمان و زمينى، متصور است كه واسطه‏اى هم بين آن دو باشد و وقتى مشرقى به مغربى مرتبط مى‏شود و هر دوى آنها به وسطى مرتبط مى‏گردند كه تنها يك تدبير در آنها به كار رود. و خلاصه، اين قسم از ارتباط و اتحاد غير از يك تدبير نمى‏پذيرد، هم چنان كه در عالم انسانيت نيز هر امت موجودى ارتباط وجودى به امتهاى گذشته دارد، ارتباط پدر، فرزندى، و همه انسانهاى گذشته و حاضر يك نوعند و چون نوع يكى است، تدبير در آن نيز يكى است، پس مدبر هم يكى است.

در آخر جواب اول كه گفت:" اگر اهل يقين باشيد"، و در آخر جواب مورد بحث كه فرموده:" اگر تعقل كنيد"، خواسته است جواب عبارت فرعون را بدهد كه از باب استهزاء و اهانت به حاضرين رو كرد كه:" هيچ مى‏شنويد اين مرد چه مى‏گويد؟" و در آخر هم او را

/ 583