كفار ملائكه را مى‏بينند ولى به هنگام مرگ و در روزى كه بشارتى بر ايشان نيست و مى‏گويند" حِجْراً مَحْجُوراً"

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شود ناگزير ملزم به چيزى شدند كه به زعم خويش محال مى‏دانند.

پس اينكه فرمود:" لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْمَلائِكَةُ أَوْ نَرى‏ رَبَّنا" حكايت اعتراض كفار است بر رسالت رسول خدا، كه آن را به صورت تحضيض آوردند، و هم چنان كه در جاى ديگر به همين صورت اعتراض كرده و گفتند:" لَوْ ما تَأْتِينا بِالْمَلائِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ" «1».

و بيان حجت آنان همان طور كه قبلا نيز اشاره كرديم اين است كه اگر رسالت- كه عبارت است از نازل شدن ملائكه به وحى، و يا تكلم خدا با بشر به مشافهه،- چيزى است كه نيل به آن براى بشر امكان دارد، و ما هم كه مانند اين شخص مدعى رسالت بشر هستيم، پس چرا ملائكه بر ما نازل نمى‏شود، و پروردگارمان را نمى‏بينيم؟.

مؤيد بيانى كه ما آورديم اين است كه نزول ملائكه و ديدن رب را مطلق آورده و نفرموده چرا ملائكه بر ما نازل نگرديدند، يا پروردگارمان را نديديم تا تو را تصديق كنند، با اينكه آنها در اعتراض سابق خود نزول ملك را ذكر كرده بودند تا اينكه آن ملك همراه پيامبر نذير باشد و در همراهيش تصديقى براى پيامبر باشد.

و تعبير از خداى تعالى به كلمه" رب" نوعى تمسخر ايشان را مى‏فهماند، چون مشركين خداى تعالى را رب خود نمى‏دانستند، بلكه به عقيده آنان ارباب كه پرستش مى‏شوند، ملائكه و روحانيات از كواكب، و امثال آن است، و خداى سبحان رب الارباب است، پس در حقيقت به رسول خدا (ص) گفته‏اند: تو معتقدى كه خدا رب تو است، و به تو علاقمند است، و به همين جهت تو را از ميان همه افراد بشر به تكلم با خود اختصاص داده، و خدا پروردگار ما نيز هست پس چرا با ما حرف نمى‏زند؟ و چرا خود را به ما نشان نمى‏دهد.

علاوه بر اين، مشركين اگر از پرستش ارباب اصنام يعنى ملائكه و روحانيات كواكب و امثال آن عدول نموده، و به جاى آنها خود اصنام و مجسمه‏ها را پرستيدند، براى اين بوده كه بتها و مجسمه‏ها محسوسند، و از مشاهده پرستنده در هنگام پرستش و قربانى كردن غايب نيستند.-

و معناى اين جمله كه فرموده:" لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ وَ عَتَوْا عُتُوًّا كَبِيراً" اين است كه سوگند مى‏خورم هر آينه بدون حق خواستار كبر براى خود شدند، و طغيانى عظيم كردند.