آورده شدن تخت بلقيس به وسيله كسى كه" عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتابِ"
" قالَ عِفْرِيتٌ مِنَ الْجِنِّ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ مِنْ مَقامِكَ وَ إِنِّي عَلَيْهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٌ" كلمه" عفريت"- به طورى كه گفتهاند- به معناى شرير و خبيث است. و كلمه" آتيك" بنا بر آنچه بعضى «1» گفتهاند اسم فاعل است يعنى من آورنده آنم، ممكن هم هست متكلم وحده از مضارع" اتى ياتى" باشد، يعنى من آن را برايت مىآورم، ولى اسم فاعل بودنش با سياق، مناسبت بيشترى دارد، چون بر تلبس يعنى اشتغال به فعل دلالت دارد و نيز با عطف شدن جمله" وَ إِنِّي عَلَيْهِ ..." كه جملهاى است اسمى مناسبتر است.ضمير" عليه" در جمله" وَ إِنِّي عَلَيْهِ لَقَوِيٌّ أَمِينٌ" به" إتيان- آوردن" برمىگردد، و(1) روح المعانى، ج 19، ص 202.