توضيح مراد از اينكه فرمود اگر قرآن را بر برخى از اعجمين نازل مىكرديم و بر آنها مىخواند بدان ايمان نمىآوردند
پس مراد از نزول آن بر بعضى افراد عجمى نزولش به زبان غير عربى است و اين دو آيه و آيه بعدى آن معنايى را مىرساند كه آيه" وَ لَوْ جَعَلْناهُ قُرْآناً أَعْجَمِيًّا لَقالُوا لَوْ لا فُصِّلَتْ آياتُهُ ءَ أَعْجَمِيٌّ وَ عَرَبِيٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدىً وَ شِفاءٌ وَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ فِي آذانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى" «4» در مقام افاده آن است.(1) مفردات راغب، ماده" عجم".(2 و 3) مجمع البيان، ج 7، ص 203.(4) و اگر آن را قرآنى غير عربى مىكرديم، حتما مىگفتند: چرا آياتش روشن نيست؟ آيا براى ما اعراب، كلامى عجمى نازل مىشود؟ بگو آن براى كسانى كه ايمان آوردند هدايت و شفاء است، و كسانى كه ايمان نمىآورند در گوشهايشان سنگينى و كرى است و هم بر ديدگانشان كورى است. سوره حم سجده، آيه 44.