لطفا منتظر باشید ...
بحث روايتى: (روايتى در ذيل آيه:" إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ ...)
در تفسير قمى در ذيل آيه" إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ" مىگويد: پدرم از ابن ابى عمير از امام صادق (ع) روايت كرد كه فرمود:گردنهايشان- يعنى گردنهاى بنى اميه- با آمدن صيحهاى آسمانى به نام صاحب الامر، نرم و خاضع مىشود «1».مؤلف: اين معنا را كلينى نيز در روضه كافى «2» و صدوق در كمال الدين و مفيد در ارشاد «3» و شيخ در غيبت «4»، روايت كردهاند. و ظاهرا اين روايات همه از باب جرى و تطبيق مصداق بر كلى است، نه از باب تفسير، چون سياق آيات با تفسير بودن آنها نمىسازد.(1) تفسير قمى، ج 2، ص 118.(2) روضه كافى، ج 8، ص 310، ح 483.(3) ارشاد مفيد، ص 359.(4) الغيبة، ص 267.
