1- آنچه در قرآن از داستان او آمده در قرآن كريم از سرگذشت آن جناب جز مقدارى مختصر نيامده، چيزى كه هست دقت در همان مختصر، آدمى را به همه داستانهاى او و مظاهر شخصيت شريفش راهنمايى مىكند.يكى اينكه: آن جناب فرزند و وارث داود (ع) بود، كه در اين باره فرمود:" وَ وَهَبْنا لِداوُدَ سُلَيْمانَ" «1» و نيز فرموده:" وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ داوُدَ" «2».يكى ديگر اينكه خداى تعالى ملكى عظيم به او داد، جن و طير و باد را برايش مسخر كرد و زبان مرغان را به وى آموخت، كه ذكر اين چند نعمت در كلام مجيدش مكرر آمده است، در سوره بقره آيه 102، در سوره انبياء، آيه 81، در سوره نمل، آيه 16 تا 18، در سوره سبأ، آيه 12 تا 13 و در سوره ص، آيه 35 تا 39.قسمت سوم، آن است كه به مساله انداختن جسد، بر روى تخت وى اشاره مىكند، كه در سوره ص، آيه 33 واقع است.(1) ما سليمان را به داود داديم. سوره ص، آيه 30.(2) سليمان از داود ارث برد. سوره نمل، آيه 16.