مراد از" آيات" و حشر فوجى از هر امت در آيه:" وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا ..."
" وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا فَهُمْ يُوزَعُونَ" كلمه" فوج"- بطورى كه راغب گفته- به معناى جماعتى است كه به سرعت عبور كنند «1» و كلمه" يوزعون"، مضارع از ايزاع است كه به معناى نگاه داشتن و جلوگيرى از حركت آنان است، به طورى كه اول جمعيت با آخرش يك جا گرد آيند.كلمه" يوم" در" وَ يَوْمَ نَحْشُرُ" منصوب است تا ظرف باشد براى فعلى مقدر و تقدير كلام" و اذكر يوم نحشر- بياد آر روزى كه محشور مىكنيم" است و مراد از" حشر"، جمع كردن بعد از مرگ است، چون محشورين عبارتند از فوجى از هر امت، و تمامى امتهاى زنده هيچ وقت در زمان واحد جمع نمىشوند. و كلمه" من" در جمله" مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ" براى تبعيض است و در جمله" مِمَّنْ يُكَذِّبُ"، هم ممكن است براى بيان باشد و هم براى تبعيض.و مراد از آيات در جمله" يُكَذِّبُ بِآياتِنا" مطلق آياتى است كه بر مبدأ و معاد دلالت مىكند، كه از آن جملهاند انبياء و امامان و كتب آسمانى، نه اينكه مراد از آيات، قيامت و حوادث واقعه در آن و هنگام قيام آن باشد و نه آيات قرآنى به تنهايى، براى اينكه حشر، منحصر در امت اسلامى نيست، بلكه از امتهاى مختلف، از هر امتى فوجى محشور مىشوند.و از عجايب، اصرارى است كه بعضى «2» از مفسرين كردهاند بر اينكه: اين كلام(1) مفردات راغب، ماده" فوج".(2) روح المعانى، ج 20، ص 24.