لطفا منتظر باشید ...
بحث روايتى: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)
در نهج البلاغه فرموده: اى مردم! خداوند شما را از اينكه به شما جور كند ايمنى داده، ولى از اينكه امتحانتان كند ايمنى نداده و حتما امتحانتان مىكند، هم چنان كه فرموده:" إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ وَ إِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ" «2».و در تفسير قمى در روايت ابى الجارود، از امام باقر (ع) آمده كه در تفسير" فَجَعَلْناهُمْ غُثاءً" فرموده:" غثاء" گياهان خشكيده و پوسيده است «3».و در همان كتاب در ذيل جمله" إِلى رَبْوَةٍ ذاتِ قَرارٍ وَ مَعِينٍ" گفته كه امام فرموده:مقصود از" ربوة" شهر حيره، و مقصود از" ذاتِ قَرارٍ وَ مَعِينٍ" شهر كوفه است «4».و در مجمع البيان در ذيل جمله" آوَيْناهُما إِلى رَبْوَةٍ ذاتِ قَرارٍ وَ مَعِينٍ" نقل مىكند كه گفته شده: حيره كوفه و پيرامون آن است. و مقصود از" قرار" مسجد كوفه، و از" معين" آب فرات است. و گوينده مطلب را به امام باقر و صادق (ع) نسبت داده «5».مؤلف: در الدر المنثور «6» هم از ابن عساكر، از ابى امامه، از رسول خدا (ص) روايت آورده كه فرموده:" ربوة" دمشق شام است. و نيز از ابن عساكر و غير او، از مرة بهزى، روايت كرده كه رسول خدا (ص) فرموده:" ربوة" رملة است. و همه اين روايات سهمى از ضعف دارند.(1) مفردات راغب، ماده" غمر".(2) نهج البلاغه صبحى صالح، ص 150 خطبه 103.(3 و 4) تفسير قمى، ج 2، ص 91.(5) مجمع البيان، ج 7، ص 108.(6) الدر المنثور، ج 5، ص 10.
