بيان آيات :اشاره به اينكه اصحاب اينكه چه كسانى بوده‏اند - ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

از شما براى پيغمبرى خود مزدى نمى‏خواهم كه مزد من به عهده پروردگار جهانيان است (180).

پيمانه را تمام دهيد (و كم‏فروشى نكنيد) و مردم را به خسارت نيندازيد (181).

و با ترازوى درست، وزن كنيد (182).

و چيزهاى مردم را كم ندهيد و در اين سرزمين به فساد مكوشيد (183).

و از آنكه شما و مردم گذشته را آفريده است بترسيد (184).

گفتند: حقا كه تو جادو زده‏اى (185).

تو جز بشرى مانند ما نيستى و ما ترا دروغگو مى‏پنداريم (186).

اگر راست مى‏گويى پاره‏اى از آسمان را روى ما بينداز (187).

گفت: پروردگارم به اعمالى كه مى‏كنيد داناتر است (188).

پس دروغگويش شمردند و به عذاب روز ابر (آتشبار) دچار شدند كه عذاب روزى بزرگ بود (189).

كه در اين عبرتى است ولى بيشترشان ايمان آور نبودند (190).

و پروردگارت نيرومند و رحيم است (191).

بيان آيات :اشاره به اينكه اصحاب اينكه چه كسانى بوده‏اند

در اين آيات، اجمالى از داستان شعيب (ع) كه يكى از پيامبران عرب است ذكر كرده و اين داستان آخرى از هفت داستانى است كه در اين سوره آمده.

" كَذَّبَ أَصْحابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ ... رَبِّ الْعالَمِينَ" كلمه" ايكه" به معناى بيشه‏اى است كه درختان تو درهمى داشته باشد. بعضى «1» گفته‏اند اين بيشه جنگلى بوده در نزديكيهاى مدين كه طايفه‏اى در آن زندگى مى‏كرده‏اند و از جمله پيامبرانى كه به سويشان مبعوث شده شعيب (ع) بوده، وى اهل آن محل نبوده است و با مردمش بيگانه بوده، به دليل اينكه در اين داستان مانند داستانهاى قبل، پيغمبر مورد بحث را برادر آن قوم نخوانده و نفرموده" اخوهم شعيب" به خلاف هود و صالح كه هم وطن با قوم خود بوده‏اند، و هم چنين لوط كه از راه مصاهره و سببى فاميل قوم خود بود و لذا درباره اين سه تن فرموده:" اخوهم هود" و" اخوهم صالح" و" اخوهم لوط" تفسير بقيه الفاظ آيه گذشت.

(1) تفسير شريف لاهيجى، ج 3، ص 393.