در گفتگوى نوح (عليه السلام) با قوم خود، آنان ايمان آوردن افراد بى مال و مكنت به او را بر او خرده مى‏گيرند - ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

" إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ" يعنى من براى شما رسولى از ناحيه پروردگارتان و امينى بر رسالت او هستم، به شما ابلاغ نمى‏كنم مگر آنچه كه پروردگارم مامورم كرده و از شما خواسته است، و به همين جهت جمله" فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ" را بر آن متفرع كرد، آن گاه دستورشان داد تا اطاعتش كنند، چون اطاعت او اطاعت خدا است" وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلى‏ رَبِّ الْعالَمِينَ" اين جمله در سياق اين است كه بفهماند من به مزد دنيوى طمع ندارم، ولى به اين عبارت فرموده كه" از شما مزدى در خواست نمى‏كنم" و با اين تعبير فهمانده كه به جز خيرخواهى منظورى ندارد و آنچه كه ايشان را بدان دعوت مى‏كند به خير خود ايشان است و در آن خيانت و نيرنگى هم نمى‏كند، خوب، وقتى چنين است بايد در آنچه امرشان مى‏كند اطاعتش كنند، و به همين جهت در اينجا نيز جمله:" فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ" را بر آن متفرع نمود.

و اگر در جمله" إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلى‏ رَبِّ الْعالَمِينَ" به جاى نام جلاله" اللَّه" نام رب العالمين را آورد، براى اين است كه بر مساله توحيد صريحتر دلالت كند، چون مشركين خداى تعالى را معبود عالم آلهه مى‏دانستند و معتقد بودند كه براى هر عالمى الهى جداگانه هست، كه آن را به جاى خدا مى‏پرستيدند. بنا بر اين، در برابر اينان بايد اين معنا را اثبات كرد كه:

خداى تعالى رب همه عوالم است و غير از خداى تعالى هيچ اله ديگرى نيست.

" فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ" در سابق وجه تكرار اين جمله گذشت و بنا بر آن وجه در مورد بحث مى‏فهماند كه هر يك از امانت و نخواستن مزد، سببى جداگانه و مستقل است براى وجوب اطاعت آن جناب بر مردم.

در گفتگوى نوح (عليه السلام) با قوم خود، آنان ايمان آوردن افراد بى مال و مكنت به او را بر او خرده مى‏گيرند

" قالُوا أَ نُؤْمِنُ لَكَ وَ اتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ" كلمه" ارذلون" جمع مصحح" أرذل" است و ارذل اسم تفضيل از رذالت است. و رذالت به معناى پستى و دنائت است. مقصود مردم از اينكه به نوح (ع) گفتند:

پيروان تو افراد پستند، اين بوده كه شغل پست و كارهاى كوچك دارند، و لذا آن جناب پاسخشان داد به اينكه:" وَ ما عِلْمِي بِما كانُوا يَعْمَلُونَ".

و ظاهرا قوم نوح (ع) ملاك شرافت و احترام را اموال و فرزندان و پيروان بيشتر مى‏دانستند، هم چنان كه از دعاى نوح (ع) كه عرضه داشت:" رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَ اتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يَزِدْهُ مالُهُ وَ وَلَدُهُ إِلَّا خَساراً" «1»، اين معنا به خوبى بر مى‏آيد، يعنى‏

(1) پروردگارا آنان سر از فرمان من برتافتند، و كسى را پيروى كردند كه زيادى مال و فرزندانش جز بر خسرانش نمى‏افزايد. سوره نوح، آيه 21.

/ 583