بحث روايتى: روايتى در باره دعوت هود (عليه السلام) و روايتى در ذيل جمله:" أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ" - ترجمه تفسیر المیزان جلد 15

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 15

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

(ع) از عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ، روز قيامت باشد.

" فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْناهُمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً ... الرَّحِيمُ" معناى اين آيات روشن است.

بحث روايتى: روايتى در باره دعوت هود (عليه السلام) و روايتى در ذيل جمله:" أَ تَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ"

در كتاب كمال الدين و روضه كافى، با ذكر سند روايتى از ابو حمزه ثمالى از ابى جعفر محمد بن على باقر (ع) آورده، كه در ضمن آن فرموده: نوح (ع) خبر داده بود كه خداى تعالى پيامبرى مبعوث مى‏فرمايد به نام هود و او قوم خود را به سوى خداى عز و جل مى‏خواند و مردم او را تكذيب مى‏كنند، و خداى تعالى ايشان را به وسيله باد هلاك مى‏كند، پس زنهار كه هر يك از شما او را درك كرد از تكذيبش بپرهيزد و به وى ايمان آورد و حتما پيرويش كند، چون خداى تعالى او را از عذاب باد نجات مى‏دهد.

نوح (ع) به فرزندش" سام" سفارش كرد كه با اين وصيت در رأس هر سالى تجديد عهد كند، سام اين كار را مى‏كرد، و آن روز را در هر سال عيد مى‏گرفتند و آن روز را در انتظار روزى كه هود مبعوث شود به سر مى‏بردند.

همين كه خداى تبارك و تعالى هود را مبعوث فرمود، به علم و ايمان و ميراث علمى گذشتگان و نيز به اسم اكبر و آثار علم نبوت، كه نزدشان بود نگريستند و ديدند كه هود پيغمبر است و پدر بزرگشان نوح (ع) به آمدن وى بشارتشان داده، پس به وى ايمان آورده و تصديقش نموده پيرويش كردند و از عذاب باد نجات يافتند، اينجاست كه خداى تعالى مى‏فرمايد:" وَ إِلى‏ عادٍ أَخاهُمْ هُوداً" و نيز مى‏فرمايد:" كَذَّبَتْ عادٌ الْمُرْسَلِينَ إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَ لا تَتَّقُونَ" «1».

هر ساختمانى كه بنا گردد در روز قيامت وبال صاحب بنا است مگر به مقدارى كه چاره‏اى از آن نيست‏

و در مجمع البيان در ذيل جمله" آيَةً تَعْبَثُونَ" گفته است: يعنى چيزهايى كه به آن احتياج نداريد و نمى‏خواهيد در آن منزل كنيد، بلكه تنها عبث و لهو و لعب شما را به ساختن آن وادار كرده. و گويا ساختن بنايى را كه از آن بى‏نيازند عبث خوانده- اين را عطاء از تفسير ابن عباس روايت كرده- مؤيد آن خبرى است كه از انس بن مالك رسيده كه گفت: روزى رسول خدا (ص) بيرون شد و در راه قبه‏اى ديد، پرسيد اين چيست؟ اصحابش‏

(1) كمال الدين، ج 1، ص 213، ح 2. و روضه كافى، ج 8، ص 113- 115، ح 92.

/ 583