معناى اينكه فرمود در آخرت مىدانند كه خدا حق مبين است
" يَوْمَئِذٍ يُوَفِّيهِمُ اللَّهُ دِينَهُمُ الْحَقَّ، وَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ" مراد از" دين" جزاء است، هم چنان كه در جمله" مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ" «4» نيز به همين معنا است، و كلمه" يوفيه" به معناى اداء و پرداختن چيزى است به تمام و كمال. و معناى اين آيه است كه در روز قيامت خداوند پاداش و كيفر حق آنان را به تمام و كمال مىدهد، و آن وقت مىفهمند كه خدا حق مبين است.اين از نظر اتصال آيه به ما قبل، و وقوعش در سياق آيات قبلى بود، و اگر نه از نظر اينكه خودش آيهاى است مستقل، ممكن است بگوييم: مراد از" دين"، آن معنايى است كه مرادف با كلمه" ملت و كيش" است، يعنى سنت زندگى كه در اين صورت آيه شريفه در(1) گوش و چشم و پوستشان عليه ايشان شهادت مىدهند به آنچه مىكردند. سوره حم سجده، آيه 20.(2) گوش و چشم و قلب و همه اينها مسئول آن بودهاند، سوره اسرى، آيه 36.(3) امروز مهر بر زبانها مىزنيم (چون احتياج نداريم كه زبان آنان اقرار كند) بلكه دستشان با ما حرف مىزند، و پاهاشان گواهى مىدهد به آنچه كه كسب مىكردند. سوره يس، آيه 65.(4) سوره حمد، آيه 4.